Ik heb al eens eerder geschreven over mijn smoesjes van vroeger. Ik zei serieus tegen mezelf dat ik zware botten had en dat ik sowieso de bouw niet had om de slank te zijn. Maar Gekke Gab zat er helemaal naast.
Een keer in de zoveel tijd doe ik op Instagram weer eens mee met #TransformationTuesday. Als je op deze hashtag zoekt, word je overladen door de meest motiverende, bangmakende en toch ook wel indrukwekkendste foto's. De ene transformatie na de andere vliegt je beeldscherm over. Meestal zit er een kilo of 40 verschil tussen en zijn ze van heul erg dik naar onwijs gespierd inclusief sixpack gegaan.
De helft
Links: mei 2013 || Rechts: maart 2016
Ik dacht altijd dat mijn transformatie minder indrukwekkend was. Zoals ik eerder al zei, ben ik in mijn hoofd nog lang niet die 17 kg kwijt die mijn lichaam wel al verloren is. Maar toen ik deze foto maakte, kwam ik tot de conclusie dat ik mezelf gerust slank mag noemen.
En man, wat is dat een geweldig gevoel.
Nu moet ik eerlijk bekennen dat die linkerfoto ook wel erg onvoordelig is. Voor mijn gevoel ben ik nooit zo kolossaal geweest als dat het nu lijkt. Maar dat ik 3 jaar geleden iets minder strak in het velletje zat dan nu, is wel duidelijk. Het lijkt wel alsof ik de helft ben!
You get a slanke lijn and you get a slanke lijn!
Het is niet dat deze update compleet in het teken staat van borstklopperij. Ik heb namelijk niet meer gedaan dan gezond gegeten en bewogen. Het is meer dat ik iedereen die ook problemen heeft met zijn of haar gewicht, wil laten inzien dat het dus echt kan. Je hoeft geen liefhebber van sport te zijn om af te kunnen vallen. Je hoeft geen uren in de keuken te staan om gezonde dingen te eten. Het enige wat je wel moet hebben, is doorzettingsvermogen. Stevig door bikkelen op de momenten dat het uitzichtloos lijkt.
Iedereen die weleens een afvalpoging heeft gedaan, kent zijn of haar zwakke moment. Dat zijn niet de verjaardagen, waarvan je er hooguit 1 of 2 per maand hebt. Dat zijn juist de momenten dat je alleen thuis bent; wanneer je naar de koelkast loopt om plakjes worst te eten of in de voorraadkast stiekem de pindakaaspot staat leeg te likken.
Bij mij was het verveling en wanneer ik alleen was. Dan hoefde ik me nergens voor te schamen en kon die kwak mayonaise extra best wel. Maar op een gegeven moment komt er een punt tijdens je afvalproces dat je dat zelf niet meer wilt. Je bent dan zo trots op je behaalde gewicht, dat je nooit meer terug wil naar het oude. En wanneer je dat punt hebt bereikt, dan weet je zeker dat het slaagt.
Geloof me nu maar: ook jij kan slank zijn!
Geef een reactie