Gabriella van Rosmalen

Wat had ik zin in het etentje bij Supermercado. Ernaar uitkijken was nog een understatement, zo enthousiast was ik. Supermercado is op dit moment the place to be en ik moest daar gewoon eten. Heel Instagram stond vol met de heerlijkste Latijns-Amerikaanse hapjes. Misschien lag het aan mijn hoge verwachtingen, aan m'n bui of toch aan het feit dat we binnen een uur klaar waren met eten en dat mijn salade een essentieel onderdeel miste. Wordt mijn allereerste review-onvoldoende voor Supermercado? 

Het gezellige en sfeervolle restaurant vind je op de Schiedamse Veste, een van Rotterdams leukste plekjes. Omdat het heerlijk weer was, zaten de terrassen vol en kwamen de schalen nachos ons al tegemoet. Mijn voorgerecht stond direct vast: die bak met chips en dips verdween zo in mijn buik! Buiten was geen plek meer, maar gelukkig was het binnen minstens net zo leuk. De inrichting is top! Super vrolijke, leuke tafels en met genoeg eigen ruimte. Niets zo vervelend als de elleboog van je buurman in je zij voelen (Hallo Sumo!).

Met de taxi

Aangezien ik vooraf de menukaart altijd uit mijn hoofd leer, wist ik stiekem al wat ik ging nemen: huisgemaakte nachos met guacamole vooraf, gevolgd door een ‘burrito bowl met zalm en een kleine taco met pulled pork. Manlief waagde het een chipje mee te pikken en nam als hoofdgerecht spareribs en patatjes.

Nog voordat we met onze ogen hadden geknipperd, stonden de nachos (super lekker, vooral de zelfgemaakte guacamole!) al op tafel. Alsof de ober met de taxi kwam. Nog geen 5 minuten later stonden ook onze hoofdgerechten op tafel. Nu ben ik echt niet van het lange tafelen, maar dit ging me wel erg snel. Toch begon ik vol enthousiasme in mijn salade te porren, hij zag er immers super lekker uit. Gaandeweg ontdekte ik echter dat mijn ‘burrito bowl' een essentieel onderdeel miste, namelijk de zalm. Ik had de verkeerde variant ontvangen. Geen enkel probleem, nadat ik het aangegeven had bij de serveerster, ging ze het voor me oplossen. Ze nam mijn kom mee en kwam later terug met dezelfde kom… en een bordje met een paar stukjes zalm.

Niet helemaal de oplossing zoals ik hem in mijn hoofd had, moet ik je eerlijk bekennen.

Mijn grote liefde

Gelukkig maakte het dessert alles goed. Zodra ik de nagerechten zag staan, wist ik dat de churros voor mij waren. Ze waren zelfgemaakt, met een schaaltje dulche de leche erbij. Wat wil een mens nog meer? Om je vingers bij af te likken!

Door de goddelijke churros kan ik Supermercado natuurlijk geen onvoldoende geven. Het eten was ook echt niet slecht, manlief likte de botjes van zijn spareribs namelijk nog net niet af, maar het was niet zo spectaculair als dat ik had gehoopt. We waren binnen een uur uitgegeten en ik vond de oplossing voor mijn verkeerde salade een beetje karig. Het is zeker niet de laatste keer dat we er komen, maar onze nieuwe vaste stek? Nee, dat zit er niet in.