Gabriella van Rosmalen

Hoe je je voelt, kan je niet zelf kiezen. Gevoelens overvallen je of worden veroorzaakt door de situatie waarin je zit. Als je in het hoekje van de bank zit met een goed boek, een kop thee en het zonnetje in je gezicht, voel je je hoogstwaarschijnlijk gelukkig. Maar je hebt ook weleens dagen dat je opstaat en direct voelt dat dit hem niet gaat worden. Laat jij daardoor je dag verzieken of kies je ervoor om op een andere manier met je gevoel om te gaan? 

Ik heb heel lang voor de eerste optie gekozen. Toen ik nog regelmatig paniekaanvallen had, wist ik ‘s ochtends meteen wat voor dag het zou worden. Bij het opstaan voelde het alsof er lood aan mijn benen hing en het was ook vaak een van de eerste dingen die ik tegen Wim zei: dit wordt een rot dag. Ik bleef dan vaak in mijn joggingbroek zitten, met mijn haar in een knot. Nog steeds vind ik dit een hele logische reactie, want als we ons niet goed voelen, proberen we het ons vaak zo comfortabel mogelijk te maken. Maar het is zo, zo, zo zonde van onze dag!

Laat ik vooropstellen dat ik me ervan bewust ben dat dit niet voor iedereen mogelijk is. Kamp je met een burn-out? Heb je last van depressies? Dan kan ik lullen als brugman en mooie praatjes ophangen, maar dan gaat het natuurlijk niet werken. Ik praat vanuit mijn eigen ervaring en geef vanuit daar ook tips.

Gooi je haar los

Tijdens het verwerkingsproces na de aanslag in Nice heb ik geleerd dat ik niet kan kiezen hoe ik me voel, maar wel hoe ik met dat gevoel omga. Ik merkte dat als ik niet lekker in mijn vel zat en daardoor mijn uiterlijk ook niet goed verzorgde, ik me vaak nog ellendiger voelde. Ik voelde me niet alleen verdrietig en bang, maar zo zag ik er ook uit.

Vanaf toen besloot ik dat hoe ik me ook voelde, ik me altijd goed zou verzorgen. Die borstel ging door mijn haar, de mascara op mijn wimpers en hoe rotter de bui, hoe mooier het jurkje. Vanbinnen mocht het misschien niet goed zitten, maar ik zag er in ieder geval wel uit om door een ringetje te halen! Hierdoor veranderde mijn gevoel ook een beetje. Als ik in de spiegel keek, werd ik vrolijk door wat ik zag.

Neem de leiding

Door er bewust voor te kiezen mezelf op te kalefateren als ik me rot voel, neem ik de leiding over van mijn gevoelens. Prima als er een klein stemmetje in mij zegt dat ik bang MOET zijn, maar het is altijd nog aan mij om daar gehoor aan te geven.

Wanneer ik dat (spreekwoordelijke) stemmetje hoor, probeer ik dat altijd zo bewust mogelijk te ervaren. ‘Oké, ik voel me nu verdrietig, maar is dit hoe ik me wil voelen en wat is de reden dat ik me zo voel? Heb ik dit gevoel even nodig omdat het een moeilijke (gebeurtenis)dag voor me is of is dit gevoel er zomaar?' Daarna neem ik het besluit dat de dag te mooi is om te laten verpesten en doe ik gewoon alsof er niets aan de hand is. Hoe vaker jij namelijk tegen jezelf zegt dat je je rot voelt, hoe meer je daar ook in gaat geloven. En uiteraard werkt het ook de andere kant op. Fake it till you make it! 

Wat doe jij als je niet lekker in je vel zit? Werken deze opties ook of juist niet?