Ergens bang voor zijn is onderdeel van het bestaan. Je doet het zonder dat je het doorhebt. Het is ook heel goed dat we bang zijn, want het waarschuwt ons voor gevaar. Maar soms waarschuwen onze angsten ons net iets te hard. Dan doen we dingen niet omdat we bang zijn en bereiken we de doelen niet die we wel willen halen. Wat nou als we bang zijn en het daarna alsnog gewoon doen?
6 jaar geleden ben ik onwijs ongelukkig gevallen met skiën. Ik stond voor het eerst op de latten, liet mezelf het laatste stukje naar beneden glijden, viel om en liep vervolgens door een kapotte knie 4 maanden op krukken. Nooit zou ik meer op ski's staan. Ik leek wel gek!
Maar toen besloot ik weer met mijn gezin op wintersport te gaan, werd ik voorgesteld aan de beste en liefste skileraar op aarde en had ik zin om het nog eens te proberen. Ik vond het doodeng om te skiën, besloot het toch te doen en had de tijd van mijn leven. Binnen 2 dagen zoefde ik (als een schildpadje, maar toch) van de blauwe piste af en won ik het vertrouwen in mezelf terug.
Op dit moment sta ik weer voor zo'n situatie. Ik moet business wise een keuze maken en dat maakt me bang. Er zijn zoveel ‘wat alsjes' te verzinnen dat ik gewoon niet weet waar ik moet beginnen. Maar wat brengt bang zijn me? Dat ik de dingen niet doe die ik diep in mijn hart wel wil.
Heb jij je dat weleens afgevraagd als je bang bent, wat het je brengt? Wat is de reden om het niet te doen en welke redenen heb je om het juist wel te doen? Bang zijn en daar gehoor aangeven brengt je over het algemeen zekerheid, helemaal als je bang bent voor het onbekende. Moet je buiten je comfortzone komen om te bereiken wat je wilt en boezemt dat je angst in? Dan ben je vaak geneigd om alles maar lekker bij het oude te laten. Het gevolg: dromen die niet uitkomen, een knagend gevoel van binnen en de eeuwige, onbeantwoorde vraag die door je hoofd blijft spoken.
‘Be afraid and do it anyway', wat een motto om naar te leven. Ga jij die uitdaging aan?
Mijn 5 jaar geleden schreef ik een blog over reuma en veganistisch eten. Mijn huisarts…
We moesten even op haar wachten, maar op 10 december 2021 liet ze dan toch…
40 weken lang heb ik een dagboek bijgehouden over mijn zwangerschap. Koekje bleef de volle…
We moesten even op haar wachten, maar op 10 december 2021 liet ze dan toch…
Goulash uit de slowcooker is een van mijn meest favoriete recepten ooit. 's Ochtends gooi je…
40 weken lang heb ik een dagboek bijgehouden over mijn zwangerschap. Koekje bleef de volle…