Gabriella van Rosmalen

Ik ben geen echte streber. Als iets werkt, functioneert of draait, dan ben ik tevreden. Ik word gelukkig van een leuke omgeving met een fijne sfeer, en niet van een stressvolle baan waarin ik wellicht bewonderenswaardige prestaties behaal, maar altijd op de toppen van mijn tenen moet lopen. 

Wat dat betreft kan je wel stellen dat ik snel tevreden ben. Behalve als het om mijn lichaam gaat. Ik was in 2014 niet tevreden en nu, toch ruim 16 kg lichter, ben ik het nog steeds niet. Of ik het ooit wel word? Ik ben bang dat het antwoord daar nee op is.

Dik poppetje

In mijn hoofd ben ik ook nog gewoon het meisje uit 2014. Natuurlijk zie ik wel verschil als ik naar before-and-afterfoto's kijk, maar ik schat mezelf nog steeds veel groter en zwaarder in. Bij veel jurkjes denk ik automatisch dat ik er niet in pas en strakke truitjes draag ik nog steeds niet graag. Diep van binnen ben ik dus nog steeds dat dikke poppetje.

Vorige week vroeg een van mijn oudste vriendinnen wanneer ik dan wel tevreden zou zijn. Was dat als ik nog 5 kg afviel? Als ik een lager vetpercentage had of als ik de marathon kon rennen? Zij geloofde er niet in dat ik ooit wel 100% tevreden zou zijn met mezelf, en misschien heeft ze daar ook wel gelijk in.

Begrijp me niet verkeerd, ik ben ongelooflijk blij met hoe ik er nu uitzie. Ook zie ik heus wel dat ik afgevallen ben en ik ben echt trots op wat ik bereikt heb. Maar toch blijf ik naar anderen kijken die beter zijn, zwaarder liften of harder rennen.

Is tevreden niet hetzelfde als lui?

Ik ben ook bang dat als ik ‘tevreden' ben, ik er niet meer naar streef om het beste uit mezelf te halen. Waarom zou ik nu compleet gelukkig met mezelf zijn, als ik weet dat het nog strakker en gespierder kan? Accepteer ik het dan niet omdat ik lui ben, niet hard meer wil werken om mezelf te verbeteren?

Een gebrek aan zelfvertrouwen is het niet, die is namelijk alleen maar gegroeid toen mijn gewicht begon af te nemen. Ik ben dus niet onzeker over mijn lichaam of over mijn kunnen, maar wel over het kiezen van een moment wanneer het genoeg is geweest.

Als ik het antwoord heb gevonden op bovenstaande vragen, dan laat ik het je weten.