Mensen met angsten en die piekeren horen regelmatig dat ze het gewoon ‘lekker moeten loslaten'. Dat is allemaal leuk en aardig, maar niemand vertelt je hoe je dat moet doen.
Loslaten vond ik daarom ook een van de meest zinloze termen die je tegen me kon zeggen. Hij paste prima in het rijtje van ‘piekeren heeft toch geen zin, dus maak je niet druk' en ‘je moet het een plekje geven'. Als ik dat zou kunnen, dan had ik het natuurlijk allang gedaan.
Tijdens het opschrijven van mijn piekermomenten kwam ik tot de conclusie dat bijna alles terug te leiden is naar twee angsten:
En die angsten zijn weer gebaseerd op een simpel feit:
In beide gevallen is dat niet mogelijk. Ik kan de gezondheid van Erwtje niet controleren en ik kan niet alle maffe mensen op aarde tegenhouden. Om van deze angsten af te komen zal ik dus mijn drang naar controle moeten… juist: loslaten.
Gelukkig werd deze oplossing niet zomaar gedropt, maar kreeg ik ook daadwerkelijk een inzicht hoe ik het moest doen. In feite kan iedereen loslaten. Hierbij komt echter een heel vervelend gevoel kijken, waardoor men afgeschrikt wordt. Bijvoorbeeld: wanneer ik de drang om de gezondheid van Erwtje te controleren, loslaat, voel ik mij onzeker. Dit gevoel is rot, naar en maakt me verdrietig. Het gevoel van willen controleren is echter bekend, waardoor ik juist vasthoud en niet loslaat. Iedereen kan dus loslaten, maar niet iedereen kan omgaan met het vervelende gevoel dat daarbij komt kijken.
Deze week mag ik dus aan de slag met het opzoeken van mijn grenzen. Wanneer ontstaat bij mij dat vervelende gevoel en ben ik aan het loslaten? En wat doet dat met me? Geeft me het juist een goed gevoel als ik eenmaal door die barrière heen ben, of lukt me dat nog niet? Ik heb gek genoeg op een bepaalde manier bijna zin in het uitproberen van deze theorie, omdat ik ergens het gevoel heb dat dit weleens de oplossing zou kunnen zijn.
Kan jij wel goed loslaten of is dat ook een onderdeel van jouw piekerprobleem?
Mijn 5 jaar geleden schreef ik een blog over reuma en veganistisch eten. Mijn huisarts…
We moesten even op haar wachten, maar op 10 december 2021 liet ze dan toch…
40 weken lang heb ik een dagboek bijgehouden over mijn zwangerschap. Koekje bleef de volle…
We moesten even op haar wachten, maar op 10 december 2021 liet ze dan toch…
Goulash uit de slowcooker is een van mijn meest favoriete recepten ooit. 's Ochtends gooi je…
40 weken lang heb ik een dagboek bijgehouden over mijn zwangerschap. Koekje bleef de volle…