Ik denk dat iedereen er wel 1 heeft en bij ons staat hij in de badkamer: een prullenbak waar je alsmaar troep in gooit, zelfs als het niet meer past. De berg groeit en groeit, net zolang tot het laatste watje, papiertje of lege shampoo fles ervoor zorgt dat de hele stapel omvalt. Ik vind het een prachtig metafoor voor het leven. Proppen we niet allemaal zooi in ons prullenbakje met als resultaat dat er vroeg of laat een gigantische mental break down komt?
Je maakte een fout op werk waardoor je een sneer kreeg van je baas, in de rij bij de supermarkt kwam je erachter dat je je portemonnee vergeten was en eenmaal thuis ontdekte je dat je een factuur vergat te betalen waardoor je nu een flinke aanmaning hebt. Het zijn allemaal kleine dingen die ervoor kunnen zorgen dat je prullenbakje omvalt en alle troep eruit komt. Alhoewel het natuurlijk flink oplucht als je eenmaal toegegeven hebt aan je enorme huilbui, is het toch beter om het gewoon te voorkomen. En zo doe je dat!
Ik heb nog weleens de neiging om alles lekker op te kroppen totdat ik het in 1 keer zat ben en alles eruit gooi. Vooral manlief heeft hier mee te maken en heeft mij daarom ook vriendelijk, doch dringend, verzocht om voortaan direct mijn hart te luchten. Kleinigheidjes praat ik tegenwoordig dus ook uit, zowel thuis, als op mijn werk en bij vrienden. Je kan namelijk gewoon tegen iemand zeggen dat iets je dwarszit zonder direct ruzie te maken. Het kostte mij in het begin de nodige moeite, maar inmiddels begin ik het redelijk onder de knie te krijgen.
Iedereen is weleens onzeker. Je kan het zelfvertrouwen van Expeditie Robinson held Niels hebben (voor degenen die het niet hebben gezien: deze man liet zich nergens klein door krijgen), maar dan alsnog zijn er kleine dingen die aan je kunnen vreten. Stapel deze onzekerheden niet op, maar schrijf ze gewoon lekker van je af. Je hoeft echt geen fulltime blogger te zijn om een verhaal op papier te zetten. Wat maakt het uit als er spelfouten inzitten of de zinnen niet kloppen? Het gaat erom dat jij het kwijt bent.
Dit klinkt een beetje gek, maar hoe kan je nou niet eerlijk zijn als je jezelf een strenge blik toewerpt in de spiegel? Ga er dus recht voor staan, zet je resting bitch face op en vraag jezelf af of er op dit moment iets is dat je dwars zit. Is er iets aan de hand waardoor jouw prullenbak binnenkort overstroomt en omvalt? Als het antwoord daar ja op is, weet je direct dat je aan de slag moet.
Natuurlijk kan je prullenbakje nog steeds omvallen. De ene keer is je grens veel eerder bereikt of is wat je meemaakt direct enorm heftig. Maar ik weet zeker dat als je bovenstaande stappen volgt, je veel minder vaak de troep van je prullenbak van de grond raapt.
Mijn 5 jaar geleden schreef ik een blog over reuma en veganistisch eten. Mijn huisarts…
We moesten even op haar wachten, maar op 10 december 2021 liet ze dan toch…
40 weken lang heb ik een dagboek bijgehouden over mijn zwangerschap. Koekje bleef de volle…
We moesten even op haar wachten, maar op 10 december 2021 liet ze dan toch…
Goulash uit de slowcooker is een van mijn meest favoriete recepten ooit. 's Ochtends gooi je…
40 weken lang heb ik een dagboek bijgehouden over mijn zwangerschap. Koekje bleef de volle…