Gabriella van Rosmalen

Een tijdje geleden liep ik naar huis toen er naar me gesist en gefloten werd. Omdat het al halfschemer was, kon ik niet zien welke romanticus dit deed. Ik had hem namelijk graag verteld dat het treurig, aanstootgevend en bovenal minderwaardig was wat hij deed. Maar weet je wat nou het positieve aan dit verder slechte verhaal is? Hij wakkerde mijn feminisme behoorlijk aan.  

Feminisme heeft een ontzettend naar imago gekregen. Mensen associëren het vaak met kortgeknipte dames die met ontblote bovenlijven schreeuwen om gelijkheid en tegelijkertijd alle mannen stom vinden. Maar je kan de plank niet verder misslaan als je denkt dat feminisme daar om draait. Het gaat niet over gelijk ‘zijn', want mannen en vrouwen zijn helemaal niet gelijk. Het gaat om gelijkwaardigheid. En dat is nou precies wat die sissende man even vergat. 

Vrouwen die ‘feminisme' uitstralen

Ik ben niet minder dan een man. Niet minder sterk, niet minder veerkrachtig en niet minder intelligent. De laatste tijd gaat mijn interesse steeds meer uit naar de gelijke behandeling tussen mannen en vrouwen. Misschien komt dit omdat ik nu een dochter heb en haar een prachtige toekomst wil geven. Gelukkig is die er al een stuk stralender op geworden sinds heel wat krachtige vrouwen het podium zijn op geklommen. Denk hierbij aan Hilary Clinton, Angela Merkel, Anna Wintour en Alicia Keys. Stuk voor stuk vrouwen waar ik veel respect voor heb en op geen enkele manier onderdoen voor hun mannelijke collega's. 

Maar zien veel mensen hen als gelijkwaardig ten opzichte van bijvoorbeeld Trump of Mark Rutte? Ik betwijfel het. Neem nou Hélène Hendriks.  Deze dame heeft ontzettend veel verstand van voetbal en steelt de show als presentatrice op Veronica, maar nog steeds zie je op Twitter dingen voorbij komen als ‘naar haar luister ik niet, dat is een vrouw en die horen niet over voetbal te praten'. En weet je wat het erge is? Dat ook vrouwen hieraan meedoen. Wij staan soms onze eigen gelijkwaardigheid in de weg! 

Stel het beeld over feminisme bij

Uit onderzoek blijkt dat verrassend weinig vrouwen zichzelf een feministe noemen, maar wel graag hetzelfde behandeld willen worden als mannen. Daarom moet het beeld over feminisme ook worden bijgesteld. Vrouwen (en mannen) moeten inzien hoe belangrijk de gelijkwaardigheid tussen de beide seksen is en daar ook hun best voor willen doen.

Dat zit ‘m niet in het feit dat vrouwen opeens exact dezelfde dingen moeten kunnen als mannen. Nogmaals: vrouwen zijn niet hetzelfde als mannen, dus we hoeven ook helemaal niet hetzelfde na te willen streven. Het heeft geen zin om te denken dat vrouwen fysiek dezelfde prestaties kunnen neerzetten als mannen en tegelijkertijd beschikken veel mannen niet over de elegantie die dames wel weer hebben. Als we dat zouden willen, streven we naar gelijkheid in plaats van gelijkwaardigheid. 

We moeten ons juist focussen op de verschillen die er helemaal niet hoeven zijn. Al beginnen we maar klein, en vragen we niet meer aan andere moeders waarom zij ervoor kiezen wel 5 dagen per week te werken. Heb jij die vraag namelijk ooit weleens aan de vader gesteld? Of er automatisch van uitgaan dat de vrouw wel thuisblijft als er een kleine wup ziek is, denken dat vrouwen de gebroken nachten wel oppakken want zij voelen een kind immers beter aan. 

Ook werkgevers kunnen een grote rol spelen in meer gelijkwaardigheid op de werkvloer, zoals proberen parttime werkende vrouwen niet meer als minderwaardig te zien. Het feit dat ze minder aanwezig zijn, betekent niet dat ze minder kunnen. 

De komende tijd ga ik nog scherper letten op de (on)gelijkwaardigheid tussen mannen en vrouwen. Hopelijk word ik ontzettend positief verrast en kan ik jullie in mijn volgende blog een lange lijst met fijne voorbeelden laten zien!