Gabriella van Rosmalen

In films bestaat hij altijd: de roze wolk. Maar daar breken ook de vliezen middenin een drukke winkelstraat, wordt de mama nooit gehecht en lopen ze 3 uur na de bevalling al hoelahoepend het ziekenhuis weer uit. 

Het eerste wat ik dacht toen Mae werd geboren, was: yes, ze is eruit. Ik vond het zo'n opluchting dat de persweeën voorbij waren, dat de rest me gestolen kon worden. Nadat ik weer voldoende zuurstof voor mijn hersens had verzameld, kon ik mijn dochter eens goed bekijken, haar vingertjes en teentjes tellen en haar welkom heten. Maar alsnog werd ik niet overvallen door een mega oerinstinct en een alles omvattende liefde.

Hallucineren van vermoeidheid

Eenmaal thuis was de roze wolk ook nog ver te zoeken. Alles stond op zijn kop. We waren opeens met z'n drietjes en het duurde ook best even voordat iedereen z'n plekje had gevonden. Daarnaast is de kraamweek voor de vrouw nou ook niet de meest geweldige tijd van haar leven. Zoals ik vorige keer al schreef, heb ik heel wat ellendige momenten doorgemaakt op het toilet en ook het starten van borstvoeding zorgde voor best wel wat frustratie. Maar slaapgebrek brak mij het meeste op. Ik vond het echt niet erg, al moest ik 100 keer voor Mae mijn bed uit, maar er zijn echt momenten geweest dat ik bijna hallucineerde door de gemiste uurtjes slaap.

Mijn kleine poppetje

Toen het grootste gedeelte van de kraamvisite was geweest en we onze draai echt hadden gevonden, keken Mae en ik elkaar eens diep in de ogen. En opeens besefte ik dat in de eerste weken de liefde echt was gegroeid. Van mijn kleinste teentje tot aan mijn kruin houd ik van dit kleine poppetje en zij van mij (mag ik hopen – ik verschoon toch om 04:00 uur ‘s nachts haar poepluier. Een beetje waardering zou fijn zijn). Dat is er echter niet meteen gekomen, maar juist gegroeid.

Zo'n roze wolk is helemaal niet verplicht. Natuurlijk zijn er moeders die het vanaf het eerste moment helemaal fantastisch vinden, maar het grootste gedeelte heeft gewoon tijd nodig om de liefde te laten landen. Maar als die eenmaal geland is, dan kan er ook helemaal niets meer tegenop.