Net zoals tijdens de zwangerschap van Mae, word ik nu ook begeleid door een gynaecoloog in plaats van door een verloskundige. Dit heeft te maken met de SSA antistoffen die ik in mijn bloed heb. Hierdoor is mijn zwangerschap automatisch medisch geworden. Een jaar of vijf geleden stond ik op het punt de behandelkamer van de reumatoloog uit te lopen toen ze me terloops mededeelde dat ik tijdens een eventuele zwangerschap kans had op kindjes met grote hartproblemen. Hierbij moest ik denken aan ... read more

Het leven van een peuter is heerlijk. Je doet namelijk gewoon waar je zelf zin in hebt en zegt overal nee op. En denken je papa en mama daar op dat moment anders over? Dan ga je op de grond liggen en heel hard huilen, net zolang tot 1 van de 2 capituleert omdat zijn oren beginnen te bloeden. Of ik zojuist het leven van mijn dochter Mae heb omschreven? Misschien. Het feit is dat zij met een gigantische snelheid de 'nee-fase' in is geschoten, want alles is nee. Behalve als mama nee zegt, dan ... read more

Op zaterdag 11 mei vierden we de tweede verjaardag van onze kleine wup Mae. Vorig jaar hebben we haar grote dag over 3 dagen verspreid, maar dit keer propten we gewoon alle familie tegelijkertijd in onze net iets te krappe woonkamer. Hier en daar vlogen er wat koffiekopjes door de kamer, de bank werd opgerekt tot een lengte die hij niet eerder heeft bereikt en ik heb nog nooit zoveel kilometers gemaakt in mijn eigen huis, maar man, wat was het een feest! Je moet weten dat mijn ... read more

De laatste tijd is er weer een hoop te doen om het geven van water aan je kleintje. Onze Koning durfde te beweren dat het goed voor je was en meteen stond heel moeder-Nederland op z'n kop. Ze bepaalden potverdorie zelf wel wat ze aan hun kind gaven! Daar hebben ze natuurlijk helemaal gelijk in. Maar is een suikervrije opvoeding nou echt zo tragisch? Ik pas het al bijna 2 jaar toe en ben er nog steeds fan van. Al zijn er natuurlijk wel wat knelpunten. Nog voordat Mae geboren werd, had ik al ... read more

Mams gaat aan de boemel, aan de rol, uit d'r plaat, alles! Voor het eerst sinds de geboorte van Mae ga ik helemaal alleen een nachtje weg. Ik heb er onwijs veel zin in, maar vind dat stiekem ook een verschrikkelijk gevoel. Natuurlijk ga ik weleens een avondje de hort op (waar denk je dat die reviews anders vandaan komen?), maar ik ben nog nooit een nachtje alleen weggeweest sinds Mae er is. Ik zag er vaak de noodzaak niet van in. Dit keer heb ik echter een extreem goede reden, want ik ga ... read more

Ik heb mezelf altijd voorgenomen om Mae nooit een klein winkelwagentje te geven. Je weet wel, zo'n kinderkarretje met half tamme wieltjes en een ogen uitstekend vlaggetje bovenop. Die dingen zijn de hel op aarde. Niet alleen voor mensen die boodschappen doen, maar ook voor ouders. Maar goed, Mae wordt ouder en toen ze met opa en oma op pad was, ging het boodschappen doen met een kinderkarretje prima. Wat kon er dus fout gaan als ze met mama op pad ging? Ik had moeten weten dat het antwoord ... read more

Mijn dreumes slaapt slecht. Of beter gezegd, slaapt niet. Het is 02.30 uur. Ik heb net mijn man afgewisseld, zodat hij ons bed weer in kan duiken. Mae kijkt me met een grote glimlach aan, alsof ze wilt zeggen dat slapen voor baby's is en daar hoort zij natuurlijk allang niet meer bij. Na 2 uur geeft ze het toch op en sluip ik als een ninja de kamer weer uit. Dit is niet de eerste keer dat ik over de 'slaapproblemen' van Mae schrijf. Toen ze 1.5 jaar geleden het levenslicht zag, heeft ze ... read more

Ieder nieuwsbericht waar het verdriet van een kindje in wordt vermeld, doet me veel. Maar het ongeluk in Oss brak mijn moederhart helemaal in tweeën. Alleen al de gedachte aan hoe het voelt om zo'n bericht te krijgen, deed onnoemelijk veel pijn. Ik kon en wilde me niet eens voorstellen hoe de papa en mama van de slachtoffertjes zich voelden.  Toen ik het bericht op mijn Instagram deelde, reageerde mijn oud-collega van Content Collective met de woorden: 'De kwetsbaarheid krijg je er als mama ... read more

Mae is erg gehecht aan haar mama. Dat vind ik niet altijd erg, want ik doe niets liever dan knuffelen met m'n kleine moppie. Maar mijn hart breekt in een miljoen stukjes wanneer ik haar naar het kinderdagverblijf breng en ik bij het afscheid een trillend lipje zie.  In het begin begon ze standaard te brullen en verliet ik ook met tranen in m'n ogen het pand. Daarna was het gesnik al afgelopen zodra ik het lokaal uitging en de laatste tijd hoeft ze helemaal niet meer te huilen. En toch wist ze ... read more

Een ruime week geleden maakte ik me nog zorgen over de wandelprestaties van mijn dochter. Deed ze het wel volgens schema? Zou ze inmiddels niet iets verder moeten zijn dan scheuren met de loopwagen? Mae had er lak aan en deed alles lekker op haar eigen manier. Ze besloot zelf wel wanneer ze er klaar voor was!  ... read more