Gabriella van Rosmalen

Wauw, ik mag voor de derde keer zwanger zijn! Wat een wonder. Tijdens iedere zwangerschap heb ik een dagboek bijgehouden en zo ook deze keer. Wekelijks deel ik alle mooie geluksmomenten, maar ook de struggles, onzekerheden en het balanceren tussen twee kindjes en een zwangerschap. Deze week: mijn verlof is begonnen!

Lief Roosje,

Week 37 is aangebroken en dat betekent dat ik met verlof ben. Sterker nog, ik heb de eerste dag er al op zitten. Van tevoren zag ik er een klein beetje tegenop, omdat ik mijn werk ook zo leuk vind. Maar na op mijn gemak genoten te hebben van een heerlijke cappuccino en dito taartje, begon het al te wennen. Een middagje doorbrengen bij de kapper maakte het feest compleet. Dat zwangerschapsverlof is zo gek nog niet.

Vanmiddag mag ik naar het ziekenhuis om je te bewonderen. De laatste keer dat ik je op de echo zag, was in week 35. Ik vind het dus wel fijn dat ik straks de koude gel weer op mijn buik voel. Niet dat ik me zorgen maak, want je laat jezelf regelmatig ‘horen'. Je bent zo druk aan het ‘dansen' dat ik regelmatig even rechtop moet staan om je de ruimte te geven. Het lijkt er af en toe bijna op dat je niet meer in mijn buik past.

Inmiddels zijn mijn kruik en ik dikke vrienden geworden. Aan het einde van de dag is mijn rug er wel klaar mee en iets warms er tegenaan drukken, maakt de pijn redelijk goed te doen. Ik zit vaak als een oud omaatje met mijn kruikje, bril voor de droge ogen en dekentje op de bank.

Maar ondanks jouw rake schopjes, vele harde buiken en zere onderrug, geniet ik nog steeds als een malle van mijn zwangerschap. Ik weet vrij zeker dat dit de laatste keer is en ik wil geen enkel mooi moment missen. Officieel mag je vanaf vandaag geboren worden, lieve Roos. Ik ben benieuwd hoe lang je nog op je laat wachten.

Mama is nu al tot over haar oren verliefd op je.

Liefs,

Mama