Gabriella van Rosmalen

Wauw, ik mag voor de derde keer zwanger zijn! Wat een wonder. Tijdens iedere zwangerschap heb ik een dagboek bijgehouden en zo ook deze keer. Wekelijks deel ik alle mooie geluksmomenten, maar ook de struggles, onzekerheden en het balanceren tussen twee kindjes en een zwangerschap. Deze week: je bent een gezellige druktemaker

Lief Roosje,

Kleine druktemaker van me! Ja, ik heb het tegen jou, ja. Dat kleine moppie wat regelmatig de Lambada danst in mijn buik en geen moment onbenut laat om mama te laten weten dat je er nog bent. En jeetje, wat geniet ik daarvan. Omdat ik met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid durf te beweren dat dit mijn laatste zwangerschap is, probeer ik alle bijzondere momenten in mijn gedachten te prenten. Als je me ‘s nachts wakker trappelt, kan ik daar stiekem alleen maar vrolijk van worden. Wat een heerlijk gevoel zijn die spartelende voetjes.

En ja, ik weet ook dat die schopjes steeds harder worden, je straks op mijn blaas gaat stampen en wellicht ook mijn ribben opzij wil trappen, maar voor nu maakt het me blij.

Wat me ook blij maakt, is dat de harde buiken weer een stuk minder zijn geworden. Jouw opa en oma zijn de liefste mensen van de hele wereld want zij nemen sinds vorige week regelmatig Toeter mee uit wandelen. Hierdoor hoef ik zelf (op de werkdagen van papa) niet meer met jou in mijn buik, Lewis in de wagen en Toetje aan de lijn, op pad. Je bent trouwens ook gezegend met de beste tante ooit, want zij ging afgelopen weekend mee op vakantie zodat ik af en toe even uit kon rusten. Dat was zo fijn! Ik ben oprecht intens dankbaar met alle hulp, ondanks dat ik het stiekem ook wel lastig vind om te accepteren. Maar liever even last van mijn ego dan dat jij nu al in mijn armen ligt.

Liefste moppie, wat kijken wij uit naar je komst. Mae heeft het al regelmatig over je en ik begin me steeds meer voor te bereiden op de laatste loodjes. Je bent zo gewenst.

Liefs,

Mama