Gabriella van Rosmalen

Wauw, ik mag voor de derde keer zwanger zijn! Wat een wonder. Tijdens iedere zwangerschap heb ik een dagboek bijgehouden en zo ook deze keer. Wekelijks deel ik alle mooie geluksmomenten, maar ook de struggles, onzekerheden en het balanceren tussen twee kindjes en een zwangerschap. Deze week: vieze drankjes en ‘mooie' complimenten.

Lief Roosje,

De afgelopen week kickte het besef opeens in dat ik het grootste gedeelte van mijn zwangerschap er al op heb zitten. Over drie maanden lig jij in mijn armen, hoe bizar is dat? Het gaat allemaal zo snel. Je zit al 26 weken in mijn buik en pas deze week heb ik de eerste dingetjes voor jou gekocht. Bij je oudste zus was rond deze periode al de complete kinderkamer klaar, en jij moet het tot op heden doen met een paar nieuwe rompers. Maar dat zullen we maar gewoon afschuiven op de ervaring van je ouders.

Bij de twintig-weken-echo kwamen we erachter dat jouw buikje iets groter is dan het ‘standaard' lijntje. Niet zorgwekkend, wel opvallend. Gelukkig bleek twee weken later dat hij groeide volgens de verwachting en dat er hoogstwaarschijnlijk niets geks aan de hand is. Het ene ziekenhuis vond het helemaal prima, maar het andere besloot er ook nog een suikertest tegenaan te gooien. Dus daar zaten we, samen, op maandagochtend om half 8 ‘s ochtends. Normaal gesproken krijg ik medicijnen wel goed weg, maar dit flesje kreeg ik pas met een hoop kokhalzen doorgeslikt. Gelukkig bleef alles keurig zitten en kwamen we ook behoorlijk goed de twee wacht-uren door. De dag erna werd ik al gebeld met de mededeling dat ik gelukkig geen zwangerschapsdiabetes heb. Alleen maar goed nieuws dus!

Nou ja, alleen maar goed nieuws… Jouw zus kwam afgelopen week wel met een keiharde mededeling. Terwijl ik in de badkamer klaarstond om haar tanden te poetsen, kwam zij met het compliment van de eeuw: “Mama, je bent wel dik geworden.”

Bedankt mop, die steek ik in mijn zak.

Liefs,

Mama