Wauw, ik mag voor de derde keer zwanger zijn! Wat een wonder. Tijdens iedere zwangerschap heb ik een dagboek bijgehouden en zo ook deze keer. Wekelijks deel ik alle mooie geluksmomenten, maar ook de struggles, onzekerheden en het balanceren tussen twee kindjes en een zwangerschap. Deze week: we groeien de pan uit

Lief Roosje,

Het is de derde keer dat er een lief baby'tje in mijn buik mag groeien, dus inmiddels weet het ‘huisje' wel welke vorm het moet aannemen. Bij je zus had ik een hele kleine buik. Toen ik met 35 weken met verlof ging, vroeg iemand op het werk waarom ik nu al weg ging. Ze dacht dat ik nog niet eens op de helft was. Bij je broer groeide ik al wat sneller, maar nog steeds vrij overzichtelijk. Bij jou heb ik het idee dat het een ander verhaal is. Mijn buik groeit lekker door en inmiddels moet jij meer dan genoeg plek hebben om rond te dobberen. Al vertelde de Prénatal-app me dat jij ook al het formaatje van een wortel hebt. Inmiddels ben je al ruim 30 centimeter lang en heb je dus het grootste gedeelte qua groeien erop zitten. Natuurlijk komen er nog wel wat centimeters bij, maar je grootste groeispurt zit hem sowieso in de kilo's.

Gelukkig heb ik weinig last van mijn groter wordende buik en is de vermoeidheid ook grotendeels verdwenen. Ik roep vaak gekscherend dat ik nu in de leuke weken van de zwangerschap zit. De eerste maanden was het flink afzien wat betreft de misselijkheid en ik weet dat ik in de laatste weken veel last kan hebben van harde buiken. Dit had ik bij Mae en Lewis namelijk ook. Daarom ben ik nu extra dankbaar voor hoe ik mij voel en geniet ik daar extra van.

De afgelopen maanden waren behoorlijk hectisch door het bedrijf van mama, de vele bezoekjes aan het ziekenhuis en natuurlijk je broer en zus die mama niet bepaalt op d'r gemak laten genieten van een bakje koffie. Hierdoor heb ik het idee dat deze zwangerschap een beetje aan me voorbijgaat. En omdat ik vrij zeker weet dat jij onze laatste baby wordt, wil ik er juist extra bewust van zijn. Gelukkig hebben papa en mama na vandaag drie weken vakantie en kan het tempo een beetje omlaag. Als ik weer aan het werk ga, is het nog maar 2,5 maand tot aan mijn verlof en ik weet zeker dat dat ook voorbij vliegt.

Ik kan niet wachten totdat je in mijn armen ligt en tegelijkertijd moet jij natuurlijk nog lekker 17 weken op je plekje blijven zitten.

Liefs,

Mama

Gabriella

Recent bericht

In een klap reumapatiënt en veganist

Mijn 5 jaar geleden schreef ik een blog over reuma en veganistisch eten. Mijn huisarts…

1 jaar geleden

Maggie’s dagboek – maand 13 en 14

We moesten even op haar wachten, maar op 10 december 2021 liet ze dan toch…

2 jaar geleden

Koekjes dagboek – maand 32 & 33

40 weken lang heb ik een dagboek bijgehouden over mijn zwangerschap. Koekje bleef de volle…

2 jaar geleden

Maggie’s dagboek – maand 12

We moesten even op haar wachten, maar op 10 december 2021 liet ze dan toch…

2 jaar geleden

Goulash uit de slowcooker

Goulash uit de slowcooker is een van mijn meest favoriete recepten ooit. 's Ochtends gooi je…

2 jaar geleden

Koekjes dagboek – maand 31

40 weken lang heb ik een dagboek bijgehouden over mijn zwangerschap. Koekje bleef de volle…

2 jaar geleden