Gabriella van Rosmalen

We moesten even op haar wachten, maar op 10 december 2021 liet ze dan toch haar prachtige gezichtje aan de buitenwereld zien. Onze tweede dochter, en derde kindje, Maggie is geboren! Iedere maand houd ik een dagboek bij over hoe zij groeit en hoe wij het ouderschap ervaren. Deze maand: jouw eerste vier weken op deze aardbol.

Lieve Maggie,

Ik moet direct iets uitleggen. Bij je broer en zus gebruikte ik hun ‘werktitel' ook voor de dagboeken nadat zij eenmaal geboren waren. Dit keer heb ik daar bewust niet voor gekozen, omdat jij werktitel ook een bestaande meisjesnaam is. Dat zou dan wel een hele verwarrende situatie worden. Jouw dagboekjes dragen daarom gewoon jouw naam.

En die naam mogen wel alweer een maand gebruiken! Ik heb geen idee hoe het zo snel is gegaan. Ik schrijf alweer jouw eerste dagboek terwijl ik nog niet eens mijn bevallingsverhaal op papier heb gezet. Nadat wij enigszins waren bekomen van je komst, stonden de kerstdagen alweer voor de deur. Die eenmaal gevierd, was het tijd voor Oud & Nieuw een voordat je het in de gaten hebt, zit de eerste week van januari er ook alweer op.

Maar liefste Maggie, jouw eerste maand bij ons was simpelweg fantastisch. Je bent zo'n lief, knap en heerlijk knuffelig meisje. Met een paar longen waar je u tegen hebt. Het huiltje heb je van Lewis en het volume van Mae. Zodra je geboren werd, zette je het op een brullen. Gelukkig huil je niet heel vaak, maar als je die scheur eenmaal opentrekt, weet ook de hele straat dat je wat wil ‘vertellen'.

Ik durf het bijna niet in je dagboek te schrijven, maar ik doe het toch omdat ik het dan zwart op wit heb. Stel je voor dat het straks alsnog de spuigaten uitloopt, dan weet ik in ieder geval dat het ook ooit goed is geweest. Komt ‘ie: je slaapt! Je slaapt zelfs uren achter elkaar in je eigen bed. Het record staat tot nu toe op 5 uur, maar meestal pak je 4 uur achter elkaar voordat je weer honger krijgt. Een wereld van verschil met je twee voorgangers. Natuurlijk voel ik de late avonden, gebroken nachten en vroege ochtenden wel, maar het is zo anders dan dat we gewend zijn.

Je drinkt hartstikke goed bij mama en omdat je ook al een ‘stevig' geboortegewicht had, ben je een sterke dame. Je weet je hoofdje al goed omhoog te tillen en in het badje moet ik goed opletten of je je niet tegen de rand afzet. Dat belooft nog wat voor de toekomst.

Liefste Maggie, wat zijn we nu al onmetelijk gek op je. Alsof je er altijd bent geweest. Tegen je broertje moeten we nog regelmatig zeggen dat hij het rustig aan moet doen, maar dat komt gewoon omdat hij zoveel liefde te delen heeft. En Mae knuffelt het liefst ieder vrij moment van de dag met je.

En mama? Die blijft verliefd naar je kijken.

Ik hou van jou, kleine spruit!

Heel veel liefs,

Mama