Gabriella van Rosmalen

Onze geweldige dochter wordt grote zus! Mae is nog niet helemaal overtuigd, maar ik weet het echter zeker: er groeit een nieuw wondertje in mijn buik. Net zoals Mae krijgt ook onze nieuwe aanwinst een eigen dagboek. Deze week: de ‘magische' 24 weken grens voorbij.

Lief Koekje,

Je zat alweer 24 weken in mijn buik! Tijdens mijn eerste zwangerschap vond ik dat een magische grens, want bij 24 weken ben je officieel een echt mensje. Mocht je te vroeg geboren worden, dan doen de dokters heel hard hun best om ervoor te zorgen dat je weer beter wordt. Maar toen ik jouw zus in mijn buik had, werden twee van jouw (toekomstige) vriendjes veel te vroeg geboren. Met 26 weken wilden zij al laten zien hoe leuk ze waren. Geheel terecht, maar het leverden hun papa en mama wel een hoop grijze haren op. Ik hoop dus heel hard dat jij minimaal nog een weekje of 13 lekker bij mama blijft zitten.

Je bent een heerlijk actieve dodo en ik voel je regelmatig de lambada dansen. Als ik ‘s avonds op de bank zit, ga je helemaal flink tekeer. Omdat ik al best een flinke buik heb, wordt het slapen wel iets lastiger. Ik heb daarom het voedingskussen maar weer van zolder gehaald en ik kreun tegenwoordig iets harder bij het opstaan uit de bank. Het is soms zo erg dat Mae me na begint te doen.

De strijd om welke naam jij gaat dragen, is ook officieel los gebarsten. Je papa en ik zijn al een heel eind, maar of het hem echt wordt, weten we nog niet. Vandaag mag ik je weer bewonderen bij de dokter, dus wie weet of er opeens iets te binnen schiet als ik jou weer zie.

Heel veel liefs,

Mama