Gabriella van Rosmalen

Onze geweldige dochter wordt grote zus! Mae is nog niet helemaal overtuigd, maar ik weet het echter zeker: er groeit een nieuw wondertje in mijn buik. Net zoals Mae, krijgt ook onze nieuwe aanwinst een eigen dagboek. Deze week: meer duidelijkheid bij de dokter en een groeiende buik.

Lief Koekje,

Het is maar goed dat we het vorige week aan iedereen hebben verteld, want je wordt nu best een beetje zichtbaar. Tijdens de zwangerschap van Mae zag je met twintig weken nog niets en nu kom jij al voorzichtig tevoorschijn. Met een blouse of een jurkje kan ik mijn beginnende babybuik nog enigszins verhullen, maar mijn eigen broeken passen allang niet meer. Dat geeft overigens helemaal niet. Ik ben trots op mijn kleine bolletje en aai ‘jou' zo vaak als ik kan!

Er is ook meer duidelijk over ons medische traject en de vele bezoekjes aan het ziekenhuis. Ik kan niet meer iedere week naar je kijken, maar gelukkig komen er nog genoeg echo's voorbij waarop ik je zie groeien. In het begin vond ik dat wel heel erg spannend, maar nadat ik er met de dokter over had gepraat, begreep ik het beter.

Door de opa's en oma's zijn we flink verwend met kleertjes dus je komt nu al niets tekort. Ik heb zelf ook mijn eerste duurzame rompertje gekocht en stiekem wilde ik hem direct al in het roze bestellen. Ik ben er namelijk van overtuigd dat je een meisje bent. Toch durfde ik het nog niet helemaal aan. Ook omdat ik bang ben dat je papa dan de hele tijd ‘ik zei het toch' tegen me zou roepen.

Tot volgende week lief Koekje!

xx Mama