Gabriella van Rosmalen

40 weken lang heb ik een dagboek bijgehouden over mijn zwangerschap. Koekje bleef de volle tijd, plus een dag extra zitten, maar inmiddels hebben we kennis mogen maken met de knappe Lewis. Iedere maand schrijf ik een nieuw hoofdstuk van zijn dagboek en vertel ik hoe het met hem en met ons gaat. Deze maand: de eerste maand zit er op!

Lief Koekje,

Ik heb geen idee hoe die eerste maand zo snel is gegaan! Zo waggel ik als een aangespoelde walvis door de ziekenhuisgangen en zo lig jij al 31 dagen gezellig naast me in je co-sleeper.

De eerste weken zijn waanzinnig goed verlopen. Je drinkt geweldig, groeit als kool en op een paar gekke nachten na, slaap je hartstikke goed. De laatste dagen heb je wel wat driftige buien tussendoor, maar we denken dat dit door je buikje komt.

Je grootste hobby is eten, daar is geen twijfel over mogelijk. Je meldt gemiddeld iedere twee uur en soms vind je het zelfs niet gek om na een uur alweer te vertellen dat je trekt hebt. Groeien doe je gelukkig goed, dus het is niet dat mijn melk niet voldoende is. Je bent gewoon een goede eter, denk ik?

Je bent ook een voorbeeldige kleine broer. Je laat namelijk bijna alles toe wat je zus bij je uitprobeert. Kietelen, een dikke knuffel of een natte kus op je voorhoofd, je verblikt of verbloost niet. Mae deelt ook graag van alles met je, zoals chipjes of een appel. Gelukkig hebben we dat nog weten te voorkomen, maar als je straks wel lekker mag smikkelen, heb je een goede aan die kleine Erwt.

Voor je papa en mama is het af en toe nog wel even aftasten. Heb je last van je buik? Te warm? Te koud? Boven slapen of juist in de box? Wel een keer extra voeden of juist niet? We doen maar wat, net zoals bij Mae. Gelukkig is het met haar ook helemaal goed gekomen, dus ik heb er alle vertrouwen in.

Mama houdt van jou, lieve Lewis!

Hele dikke knuffel,

Mama