Gabriella van Rosmalen

Tijdens mijn zwangerschap heb ik iedere week een dagboek bijgehouden. Inmiddels is de kleine Mae geboren en heb ik besloten om maandelijks een verslag te schrijven. Hoe doet ze het, groeit ze hard en hoe ervaren manlief en ik het ouderschap? Deze maand: bijdehandjes als ontbijt.

Lief Erwtje,

Wat heb jij kneitertje hard genoten in je 39ste maand! Het leek wel alsof we alleen maar leuke dingen deden en stiekem was dat ook wel een beetje zo. Het hoogtepunt was natuurlijk onze midweek in de Efteling. Je sliep in een stapelbed boven papa en mama en alhoewel je het de eerste nacht nog een beetje spannend vond, sliep je de andere nachten prima.

In het pretpark zelf vond je alles even leuk. Je bent wel 80 keer in de draaimolen geweest en wat heb je gegierd van het lachen in de achtbaan. Het kon je niet hard of hoog genoeg gaan. Alleen de botsbootjes liet je aan je voorbijgaan, want van nat worden hou je nog steeds niet.

Thuis viel het je papa en mij al regelmatig op, maar in de Efteling kwam het pas goed aan het licht: jij eet tegenwoordig bijdehandjes als ontbijt. De ene na de andere bijdehante oneliner wordt eruit geschud. We weten soms niet eens hoe we erop moeten reageren. Nu blijft het nog allemaal gezellig, maar ik vrees een beetje voor het moment dat je net over het randje gaat. Gelukkig had je deze maand weinig last van peuterbuien en weet je goed dat het foute boel is als mama begint met tellen.

Voor Lewis ben je nog steeds een wereldzus. Iedere dag krijgt hij een flinke natte kus en naar bed gaan zonder knuffel is natuurlijk geen optie. Je maakt hem aan het lachen en je kan echt aan alles zien dat Lewis gek op je is. Dat wordt wat als jullie samen de boel op stelten gaan zetten.

Liefste Mae'tje, ik ben me toch een partijtje trots. Iedere dag hou ik een beetje meer van jou!

Heel veel liefs,

Mama