Gabriella van Rosmalen

Tijdens mijn zwangerschap heb ik iedere week een dagboek bijgehouden. Inmiddels is de kleine Mae geboren en heb ik besloten om maandelijks een verslag te schrijven. Hoe doet ze het, groeit ze hard en hoe ervaren manlief en ik het ouderschap? Deze maand: kleine meisjes worden wijs.

Lief Erwtje,

De afgelopen maand is voorbij gevlogen. Sterker nog, het is zo snel gegaan dat mama de foto's erbij moest pakken om te zien wat we allemaal ondernomen hebben. Sowieso heb jij er weer een hele stapel nieuwe woorden bijgeleerd. Die gooi je er te pas en te onpas in. Zo verkondigde je laatst voor de tweede keer dat je al een boterhammetje op het kinderdagverblijf had gegeten. Toen ik ze dat je dat al had verteld, antwoordde je met: “ja, maar dat zei ik voor de zekerheid, mama.” En toen ik laatst allemaal nieuwe knutselspullen voor je had gekocht, was je helemaal van de leg: “Ik wil nog verven en kleuren en met de stickers spelen. Oh, ik heb het zo druk vandaag!”

Soms is het alsof ik mezelf zie zitten.

Naast wijs en soms een tikkie bijdehand, ben je de allerliefste grote zus op aarde. Je kan weleens knorrig uit de hoek komen als Lewis iets sloopt wat gemaakt hebt, maar er wordt geen knuffelmoment onbenut gelaten. Als je broertje huilt, hoor ik je vaak “sttt, stil maar liefie” mompelen. En toen hij laatst zich ondergespuugd had en in bad moest, stond jij daarna vol liefde en geduld zijn voetjes van een laagje bodylotion te voorzien. Misschien vechten jullie elkaar over een paar jaar wel de tent uit, maar nu pink ik nog regelmatig een traantje weg omdat het me zo raakt.

Volgende maand ga je voor het eerst wennen op school. Ik weet zeker dat je het ontzettend naar je zin gaat hebben, want er is niets zo leuk als met andere kindjes spelen. Mama vindt het wel een beetje gek, want ik denk eerlijk gezegd dat ik je enorm ga missen. Maar aan de andere kant weet ik ook dat je eraan toe bent en dat maakt het makkelijk.

We gaan nog lekker een maandje genieten, moppie!

Ik hou van jou!

Hele dikke knuffel,

Mama