Gabriella van Rosmalen

Tijdens mijn zwangerschap heb ik iedere week een dagboek bijgehouden. Inmiddels is de kleine Mae geboren en heb ik besloten om maandelijks een verslag te schrijven. Hoe doet ze het, groeit ze hard en hoe ervaren manlief en ik het ouderschap? Deze maand: de eerste vier weken zitten erop.

Lief Erwtje,

Toen ik je vorige dagboek schreef was er nog weinig aan de hand, maar inmiddels zitten we alweer vier weken in ‘lockdown'. Dat betekent niet spelen bij de kindjes, papa die thuis werkt en geen leuke uitstapjes meer naar je kleine vriendin of de kinderboerderij. Alle knuffels met iedereen mis jij wel, maar ik geloof niet dat je het erg vindt dat je even niet meer naar het kinderdagverblijf gaat. Papa en mama de hele dag om je heen, wat wil je nog meer? En stiekem vind ik het ook wel gezellig, want hoe vaak komt het nog voor dat we met ons gezin zo lang samen kunnen zijn?

Ik heb je uitgelegd dat dit komt omdat er veel mensen zijn die hoesten. Tijdens je laatste dag bij de kindjes moest je zelf ook hoesten en werd je eerder opgehaald door papa. De juf heeft toen verteld dat dit kwam omdat je een beetje ziek was, dus je snapt goed dat iedereen nu even thuis zit. Ook weet je dat je niet mag knuffelen. Je zegt dan heel braaf: “wel zwaaien, maar geen grote knuf”. Ik zie dat het je moeite kost, maar toch hou je je er wel aan. We moeten nog heel even geduld hebben lieverd, en dan mogen we iedereen weer helemaal plat knuffelen!

Over een paar weekjes staat je broertje op de stoep en daar heb je heel veel zin in, maar de afgelopen week vertelde je me opeens dat je toch liever een zusje wilde. Een broertje was wel leuk, maar een zusje was toch veel leuker. Hopelijk is de teleurstelling straks niet al te groot, want ik kan van kleine Koek toch echt geen zusje meer maken. Ook heb je al besloten dat je de baby melk gaat geven, veel gaat knuffelen en dat je mag helpen met in bad doen.

Als ik het volgende hoofdstuk van jouw dagboek schrijf, ben je drie jaar geworden. Drie jaar… Wanneer ben je ineens zo oud geworden? En zo groot? En zo wijs? Waar zijn de afgelopen drie jaar gebleven? Ik ga nog een maand lang keihard genieten van mijn baby van twee, voordat je straks opeens een puber van drie bent.

Mama houdt van jou, moppie!

Hele dikke knuffel