Gabriella van Rosmalen

Tijdens mijn zwangerschap heb ik iedere week een dagboek bijgehouden. Inmiddels is de kleine Mae geboren en heb ik besloten om maandelijks een verslag te schrijven. Hoe doet ze het, groeit ze hard en hoe ervaren manlief en ik het ouderschap? Deze maand: peuterdrama en Sinterklaasavonturen.

Lief Erwtje,

Vorige week hebben we de Sint ons land weer uitgezet. Dat was voor jou wel even een dingetje, want daarna kwam er opeens een man met dito baard het huis binnen. Alleen hij heette dan weer geen Sinterklaas. Hoe zat dat nou precies? Je hebt de kerstman op het raam toch een flink aantal dagen de verkeerde naam gegeven.

Pakjesavond vond je een feestje. Je was totaal niet onder de indruk toen er keihard op het raam werd geklopt en dat er opeens een zak voor de deur stond, vond je ook niet gek. Alsof dat hier wekelijks gebeurt. Maar toen je eenmaal die gigantische stapel cadeautjes zag, was je in de zevende hemel. Letterlijk alles heb je uitgepakt en als het cadeautje voor iemand anders was, vond je dat ook helemaal niet erg. Pas na het uitpakken ging je op zoek naar je eigen cadeautjes en was je blij met alles wat je had gekregen.

Een stuk minder blij was je met de verdeling van de kerstballen. Potverdorie, moesten er nou echt ballen in mama d'r boom? Dat is toch helemaal niet nodig? Alles kon ook prima in jouw kleine nep-kerstboom? Samen de boom optuigen begon heel idyllisch, maar eindigde in een flink peuterdrama waarbij je al rollend over de vloer heel hard “dat zijn mijn ballen” gilde. Gelukkig staan beide bomen en doe jij iedere avond vol trots de lampjes aan.

We hebben ontzettend veel zin in de feestdagen, lieve Mae. Als alles goed gaat, is het de laatste kerst met z'n drieën (+ Toeter). Zullen we daar een extra groot feestje van maken?

Mama houdt ontiegelijk veel van jou!

Hele dikke kus