Gabriella van Rosmalen

Tijdens mijn zwangerschap heb ik iedere week een dagboek bijgehouden. Inmiddels is de kleine Mae geboren en heb ik besloten om maandelijks een verslag te schrijven. Hoe doet ze het, groeit ze hard en hoe ervaren manlief en ik het ouderschap? Deze maand: Mae is alweer 2,5 jaar oud!

Lief Erwtje,

Hieperdepiep, hoeraaaaa! Vandaag ben je alweer 2,5 jaar oud. Ik weet dat dit niet echt een verjaardag is, alhoewel je nooit te beroerd bent om een cadeautje uit te pakken, maar toch voelt het als een mijlpaal. Je bent gewoon al ruim twee jaar bij ons en van een heel kleine baby veranderd in een lieve, (eigen)wijze, knappe peuter.

Ik verbaas me iedere keer weer over hoe weinig je eigenlijk op me lijkt. Het karakter heb je van je tante (die zei laats zelfs: “goh, dat doe ik zelf ook altijd zo”) en je looks van je papa. Maar volgens mij heb je het allermeeste nog van jezelf en je begint ook gewoon steeds meer je eigen ding te ontdekken. Je bent een kleine kat-uit-de-boom-kijker, maar eenmaal je draai gevonden, sta je midden in de kamer te dansen. En je vindt lang niet iedereen lief. Als je die conclusie hebt getrokken, hou je daar ook stoïcijns aan vast. Je bent een echt buitenkind en een hele dag binnen zitten is voor jou geen optie. Desnoods gaan we met onze laarzen aan in de plassen stampen, als die neus maar in de wind kan.

Ik ben heel erg benieuwd hoe de komende tijd wordt. Straks moet je jouw plekje delen, je speelgoed en je tijd. Maar je moet ook mij gaan delen en ik denk dat dat nog wel de grootste uitdaging wordt.

De komende 25 weken knuffelen we extra veel, gaan we samen kleertjes kopen voor de baby en maken we met z'n tweeën gewoon ieder weekend pizza.

Mama houdt van jou!

Heel veel liefs,

Mama