Gabriella van Rosmalen

Tijdens mijn zwangerschap heb ik iedere week een dagboek bijgehouden. Inmiddels is de kleine Mae geboren en heb ik besloten om maandelijks een verslag te schrijven. Hoe doet ze het, groeit ze hard en hoe ervaren manlief en ik het ouderschap? Deze maand: voor het eerst in de draaimolen en mama-voor-altijd

Lief Erwtje,

Wat ben je weer flink gegroeid! We weten nu zeker dat je de benen van je mama hebt en niet van papa, want je schiet werkelijk de lucht in. Door je flinke groeispurt verdwijnt je lieve Boeddha-buikje langzaam. De lengte zorgt ervoor dat je al een echt dametje wordt en dat veel mensen je vaak ouder inschatten dan dat je bent.

We zijn deze maand voor het eerst naar Plaswijckpark geweest en dat vond je een feestje! Van het watergedeelte moest je niets hebben, wat ik toch een beetje jammer vond aangezien het 30 graden was. De diertjes waren echter helemaal geweldig, net zoals de draaimolen. Papa en ik zijn nog duizelig van de vele rondjes de we hebben gedraaid.

Ik was eerst bang dat je ‘attracties' niets zou vinden, omdat je niet altijd even heldhaftig bent. Over een paar weekjes gaan we naar Legoland en ik vreesde al voor het ergste. Gelukkig lijkt het allemaal mee te vallen en kunnen we straks in Denemarken lekker alles uitproberen!

Wat niet meevalt, is het enthousiasme waarmee je aan mama hangt. Papa is ontzettend lief, maar mama moet je op bed leggen, uit bed halen, in bed doen, je boterham smeren, je flesje melk klaarzetten en het liefst ook nog alle 700 andere handelingen uitvoeren die bij het hebben van een peuter horen. Hoe graag ik ook word overladen met natte kwijlkussen en dikke knuffels en hoe lief ik je pretogen ook vind, ik hoop toch dat deze fase weer snel voorbij is.

Ik ben trots op je, kleine smurf!

Hele dikke kus,

Mama