Gabriella van Rosmalen

Mae is erg gehecht aan haar mama. Dat vind ik niet altijd erg, want ik doe niets liever dan knuffelen met m'n kleine moppie. Maar mijn hart breekt in een miljoen stukjes wanneer ik haar naar het kinderdagverblijf breng en ik bij het afscheid een trillend lipje zie. 

In het begin begon ze standaard te brullen en verliet ik ook met tranen in m'n ogen het pand. Daarna was het gesnik al afgelopen zodra ik het lokaal uitging en de laatste tijd hoeft ze helemaal niet meer te huilen. En toch wist ze deze keer mijn moederhart weer aan gruzelementen te meppen. 

Nicki Minaj

Sinds kort loopt ze alsof ze nooit iets anders heeft gedaan en als ik ‘s ochtends tijd over heb, stapt ze ook lekker zelf naar haar klasje toe. Normaal gesproken grijpt ze m'n been vast zodra de deur in zicht komt, maar vandaag niet. Met een attitude waar Nicki Minaj nog een puntje aan kan zuigen, schreed ze de drempel over en stormde ze recht op haar favoriete  speelgoed af. 

Geen kus?

Ik stond nog wat met de juf te praten en ging er vanuit dat ze, zodra ze door had dat ik wegging, nog wel even gedag zou komen zeggen. Maar nee hoor, mevrouw deed gewoon waarvoor ze gekomen was: spelen. 

Na een tijdje werd het rekken van mijn babbeltje echt een beetje awkward  en moest ik wel weg. Stond ik daar dan, met al mijn moederliefde. Mae wapperde even met haar handje en daar moest ik het dan mee doen. Ik werd door mijn dochter gewoon achtergelaten op het kinderdagverblijf. 

Ik ben natuurlijk zielsgelukkig dat het zo goed gaat en ik heb dit veel liever dan dat ze zich brullend voor mijn voeten werpt. Maar ik vraag, nee, ik eis vanavond wel een extra knuffel van haar. Ik heb ook gevoelens…