Gabriella van Rosmalen

Vlak nadat ik de knoop had doorgehakt over Gezond met Gab, besloot ik dat ik nog wel een verandering aan kon. Nieuw jaar, nieuwe kansen, toch? Ik wilde al een tijdje een nieuwe opleiding doen, maar ik wist niet goed welke. Ging ik iets met voeding doen of zou ik toch weer bij mijn oude liefde, mensen helpen, uitkomen? Na heel wat duppies de lucht ingooien, werd het het laatste. Inmiddels zit ik er middenin en kwam ik erachter dat ik was vergeten hoe hard de schoolbanken ook alweer zijn. 

Als je m'n Instagram in de gaten houdt, dan weet je al over welke opleiding het gaat. Ik heb besloten m'n neus diep in de Life Coach boeken te stoppen! Als het een beetje meezit, mag je me over een jaar zo aanspreken, maar ik beloof bij deze plechtig dat ik ook gewoon nog naar de naam Gabriëlla luister, hoor.

Ik wil jouw diepste verlangens weten

Het is de opleiding tot Life Coach geworden omdat ik het ontzettend leuk vind om mensen te helpen. Life Coach richt zich vooral op mensen die al gelukkig zijn, maar nog meer uit hun leven willen halen. En als ik even een jaar flink mijn best doe, kan ik hen daarbij helpen!

In de introductieles van de opleiding sprak men over het ontdekken van de diepste verlangens van je cliënt. Ik heb besloten dit maar niet als slogan te nemen, aangezien de kans dan groot is dat ik een hele andere doelgroep aanspreek. Waar ik me vooral op wil richten is mensen een duwtje in de juiste richting geven. Wat wil je nou echt en hoe kom je daar? Hoe mooi is het als ik samen met iemand kan brainstormen over zijn of haar perfecte leven!?

Spanningsboog van likmevestje

Overigens zijn de harde schoolbanken spreekwoordelijk, want ik heb gekozen voor een thuisstudie. Ik bedoel ermee dat ook bij deze opleiding mijn te korte spanningsboog voor flink wat concentratieproblemen zorgt. Alhoewel ik de opleiding echt enorm interessant vind, moet ik mezelf regelmatig even een schop onder m'n kont geven als ik aan het lezen ben. Voor ik het doorheb, ben ik 3 alinea's verder, heb ik mezelf afgevraagd waarom bananen krom zijn, mijn nagels gelakt en Wim naar het weerbericht van morgen gevraagd, maar letterlijk geen letter opgeslagen van wat ik nu eigenlijk gelezen heb. Daarom zijn mijn leersessies tot nu toe vooral kort. Stukje lezen, stukje voor me uitkijken. 2 tot 3 keer per week een half uur tot 3 kwartier en dan komen we er ook wel.

Uiteraard schrijf ik regelmatig een update over hoe de studie mij afgaat. Dat is meteen een goede manier om mezelf een schop onder m'n kont te geven als de spanningsboog helemaal verdwenen is!