Nu Mae begonnen is aan haar eerste echte hapjes, is de discussie tussen haar ouders ook losgebarsten. Manlief vroeg zich namelijk af wanneer ze haar eerste lange vinger mocht, waarop ik antwoordde dat ze die niet kreeg. Ik vond dat er niets voedzaams zat in een lange vinger en zag er daardoor het nut niet van om die aan onze druif te geven. Wim was het daar echter niet mee eens. Het begin van de eerste opvoedkundige discussie..
Een van de dingen die ik Mae wil meegeven, is dat ze een fijne relatie krijgt met voeding. Ik wil dat als zij 16 is en in de spiegel kijkt, niet denkt dat ze te dik is, maar trots is op wat ze ziet. Zelf heb ik altijd geworsteld met mijn gewicht en met hoe ik eruit zie. En nog steeds, zoals je in mijn blogs kan lezen. Mae is een onbeschreven blad en mag heel veel dingen nog voor de eerste keer doen. Daarom wil ik haar vanaf het begin bijbrengen hoe lekker gezond eten is en dat er voor veel slechte dingen ook gezonde initiatieven zijn.
Wat zielig
Zo vind ik het bijvoorbeeld ook niet per se nodig om haar straks siroop te geven. Natuurlijk zal ze het lekker vinden, want het is zoet. Maar meer ‘voordelen' dan dat, heeft het niet. Water, thee en melk kunnen ook prima. En als ze die zoetige dingen niet krijgt, dan weet ze ook niet wat ze mist.
Toen ik dat tegen iemand zei, vond diegene het meteen zielig voor Mae. Hoe durfde ik zo'n klein meisje dat soort dingen te ontzeggen!? Ze moet toch lekker kunnen genieten van al dat lekkers? Ik gaf als antwoord dat een kindje zo gezond mogelijk om te willen laten groeien niet zielig is, maar volgens mij maakte dat weinig indruk. Alhoewel ik me niet kan voorstellen dat ik de enige ben, stond ik hier tegen een muur te praten.
Gelijkspel
Gelukkig denkt Wim op het gebied van drinken wel hetzelfde als ik. Wat betreft die lange vinger, dat hebben we laten eindigen in een gelijkspel. Ergens anders mag ze met de rest mee-eten, zodat ze hetzelfde krijgt als andere kindjes. Thuis bepaalt mama (en soms ook papa) wat er allemaal in dat verschrikkelijk lieve snoetje van d'r verdwijnt.
Hoe staan jullie hierin? Ik ben wel heel benieuwd of nog meer papa's en mama's bewust nadenken over wat hun kindje eet, of dat die meer ‘go with the flow‘ zijn.
Ha mn dochter voedt haar kinderen suikerloos op en dat gaat prima. Ze wordt nl zelf drukin haar hoofd van suiker.
Nu ik bij mn andere kleinzoon de “gewone” kant zie vind ik dat niet meer zo normaal.
Kinderen kunnen prima goede tussendoortjes krijgen en je staat er versteld van hoeveel je kunt geven.
Ik vind het een goed streven om de betere/gezondere tussendoortjes te geven
Hoi Hannie, bedankt voor je bericht! Wat leuk dat je dochter ook zo suikerloos mogelijk door het leven gaat. Die gezonde tussendoortjes worden inderdaad ook mijn streven voor Mae.