Gabriella van Rosmalen

Tijdens mijn zwangerschap heb ik iedere week een dagboek bijgehouden. Inmiddels is de kleine Mae geboren en heb ik besloten om maandelijks een verslag te schrijven. Hoe doet ze het, groeit ze hard en hoe ervaren manlief en ik het ouderschap? Deze maand: van papa mag het!

Lief Erwtje,

Nou ja, ‘tje' hoef ik er eigenlijk niet meer achter te zetten. Je begint echt een flinke erwt te worden. Of zou jij het zo mooi kan verwoorden als je iets groots tegenkomt: een enorrrrrme erwt. Die rollende r is niet overdreven, want je bent net drie jaar oud en je hebt nu al die heerlijke Rhoonse klank te pakken. Je past perfect in ons mooie dorp.

Je haalt qua lengte je neefjes en nichtjes met gemak in en ook op het kinderdagverblijf zijn er maar weinig kindjes die je recht in de ogen kunnen kijken. Voor jou is je lengte superhandig, want als je iets ziet waar je op kan klimmen, zit je er binnen no time bovenop. Geen speeltuin is veilig voor je. Sinds kort zoek je ook andere kindjes op als we ergens aan het spelen zijn. En zo gebeurde het dat ik opeens op een bankje in het zonnetje zat. Dat was me nog nooit overkomen! Lewis sliep en jij speelde met twee iets oudere meisjes. Het duurde bij elkaar misschien net vijf minuten, maar man, wat heb ik ervan genoten.

Je bent nog steeds niet bij je broertje weg te slaan. Als hij huilt, denk je goed mee over wat de oorzaak zou kunnen zijn. Laatst brulde hij door je filmpje heen en toen zei je heel wijs: “Mam, ik denk dat Lewis honger heeft.”

Praten gaat je ook steeds beter af. Je hebt soms nog flink wat ondertiteling nodig, maar er komen ook vaak woorden uit waarvan ik niet eens wist dat je ze kende. Je nieuwe favoriete zin is ‘van papa mag het!'. In 99% van de gevallen heb je het niet eens gevraagd, maar je hebt heel goed door dat de kans dat het van papa mag bijzonder groot is. Je weet steeds beter hoe je die arme man om je vinger moet winden.

Diezelfde papa heeft voor de dertigste verjaardag van mama een verrassing geregeld en jij schijnt daarvan op de hoogte zijn. Helaas zeg je op alles ja en heb je er ook al van alles bij verzonnen (“Kunnen we er ijsjes kopen, Mae?” “Ja!”), dus ik moet nog even geduldig wachten.

Mama is trots op je, liefje!

Hele dikke kus,

Mama