Gabriella van Rosmalen

Vanaf het moment dat ik ontdekte dat ik zwanger was, heb ik een dagboek bijgehouden. Iedere keer als ik iets bijzonders meemaak of ergens over nadenk, schrijf ik het op. Deze week: waarom uitgerust aan de bevalling beginnen geen optie is. 

Lief Erwtje,

Het is zover! We hebben een officiële datum gekregen van de gynaecoloog dus we kunnen nu echt gaan aftellen. Onze eerste kennismaking is nabij. Wat de datum precies is, ga ik niet verklappen (het moet voor jou natuurlijk wel een verrassing blijven), maar voor het einde van mei lig jij hopelijk in onze armen.

Weet je wat ik trouwens wel geinig vind? Je hebt als vrouw zwangerschapsverlof zodat je kan uitrusten en jezelf kan voorbereiden op de bevalling. Dat laatste lukt best met die zeeën van tijd, maar dat eerste wil er maar niet van komen. Ik slaap namelijk ongelooflijk ruk. Als ik niet moet plassen, dan heb ik het wel warm. En mocht ik daar geen last van hebben, dan zit er een of ander irritant melodietje in m'n kop dat er niet uitgaat. Mijn wallen zijn ondertussen groter dan de Moerdijk, maar goed, ook dat hoort erbij.

Evenals nesteldrang trouwens, al manifesteert dat zich bij ons wel een beetje gek. Ik heb daar namelijk geen last van. Nee, het was je vader die opeens naar de Ikea wilde om bakjes te komen. Hierdoor liggen je kleertjes namelijk nog netter in de laatjes.

Zie je, lieve Erwt, zelfs papa heeft last van zijn hormonen.