Gabriella van Rosmalen

Vanaf het moment dat ik ontdekte dat ik zwanger was, heb ik een dagboek bijgehouden. Iedere keer als ik iets bijzonders meemaak of ergens over nadenk, schrijf ik het op. Deze week: waarom ik nu al twijfel aan je muzieksmaak

Lief Erwtje,

Ik ben deze week tot een verschrikkelijke ontdekking gekomen. Althans, dat vind ik zelf. Het blijkt dat je de muzieksmaak van je vader hebt. Dat die lieve man überhaupt een muzieksmaak had, ontdekte ik pas tijdens onze rondreis in Amerika. Ik heb daar de gehele trip naar countrymuziek moeten luisteren. Later kwam ik erachter dat hij ook in Nederland regelmatig dit soort nummers opzette en moest ik dus wel erkennen dat hij het echt leuk vond.

Het kwam zelfs bijna zover dat we A horse with no name kozen voor onze openingsdans. Gelukkig vonden we net op tijd uit dat dit nummer gaat over een hele slechte heroïnetrip..

Anyway, jouw muzieksmaak dus. Van de week zat ik op de bank (waar anders?) toen ze Take me home, country roads op de radio draaiden. En dit was dus tijdens het Foute Uur, kan je nagaan. Je was de hele ochtend een beetje rustig, maar tijdens dat nummer ging je compleet uit je bol. Zo erg zelfs dat mijn buik gewoon mee bewoog op de maat van de muziek.

Lief Erwt, je gaat me toch niet vertellen dat je echt van country muziek houdt, he?