Gabriella van Rosmalen

Vanaf het moment dat ik ontdekte dat ik zwanger was, heb ik een dagboek bijgehouden. Iedere keer als ik iets bijzonders meemaak of ergens over nadenk, schrijf ik het op. Deze week: je eerste vliegreis en steeds harder wordende schopjes. 

Lief Erwtje,

We zijn weer thuis! Afgelopen week zijn we een paar dagen naar Oostenrijk geweest en daar hebben we heel wat mooie dingen gezien. Althans, je paps en ik. Jij ziet namelijk nog niet veel meer dan de binnenkant van mijn buik. Toch heb ik het idee dat jij ook behoorlijk druk bezig bent geweest. In die paar dagen bovenop op de Oostenrijkse berg ben ik namelijk behoorlijk gegroeid. En ja, ik heb flink wat gegeten, maar die groeispurt wordt niet alleen maar veroorzaakt door de Kaiserschmarrn en het lekkere vlees, hoor.

Trouwens, over druk bezig zijn gesproken. Je gaat steeds vaker rake trappen uitdelen. Soms doet het gewoon een beetje zeer! Daarnaast ben ik sinds deze week bekend met het fenomeen ‘voorwee'. Als ik teveel doe, dan krijg ik kramp in mijn buik en dat schijnt weer een teken te zijn dat ik het rustiger aan moet doen. Dus nu ga ik iedere dag even een uurtje op de bank liggen. Heel vervelend en rot allemaal.

Uit Oostenrijk hebben we een heel schattig Dirndljurkje met bijpassend bloesje en jasje meegenomen. Als jij straks een jaar bent, loop je er dus als een echt Oostenrijks poppetje bij. Ook hebben we een muziekdoosje gekregen met symfonieën van Bach en Mozart.

Ik begin me opeens zorgen te maken over het eerste woordje dat je dadelijk zegt. Als dat maar geen ‘wienerschnitzel' wordt…