Gabriella van Rosmalen

Vanaf het moment dat ik ontdekte dat ik zwanger was, heb ik een dagboek bijgehouden. Iedere keer als ik iets bijzonders meemaak of ergens over nadenk, schrijf ik het op. Deze week: zoveel eerste keren.  

Lief Erwtje,

Jij, kleine wiebelkont van me! Volgens mij wil je later bij het ballet, want je bent flink wat pasjes aan het maken in mijn buik. Het komt niet altijd even goed uit, aangezien je het ook vaak midden in de nacht doet of juist bovenop mijn blaas. Maar toch ben ik altijd heel blij dat ik je weer voel schommelen. Dan zal alles vast nog wel goed gaan daarbinnen.

Deze week kan ik je gewiebel nog meer waarderen dan anders. Het is namelijk de eerste keer in 12 weken dat ik je niet te zien krijg. De wekelijkse echo's waren tot 25 weken en die grens zijn we samen al gepasseerd. Ik mag nu pas volgende week woensdag weer naar je gluren. Volgens mij heb jij er zelf niet zoveel problemen mee, want het scheelt weer een hoop gepor in je rug omdat je niet goed ligt (dat zijn de woorden van de dokter hè, niet die van mij!).

Maar er zijn nog meer eerste keren tijdens jouw 26ste week in mijn buik! We gaan namelijk voor het eerst samen vliegen. Jij, papa en ik stappen vrijdag op het vliegtuig naar Oostenrijk. Papa gaat zich vermaken op de latten en ik bovenop een berg met 4 goede boeken. Ook gaan we met je naar Salzburg en staat er een arrenslee-tocht op de planning. Allemaal dingen die je nog nooit hebt gedaan.

Zie je, Erwt. Het culturele gebeuren wordt er nu al met de paplepel ingegoten!