Gabriella van Rosmalen

Vanaf het moment dat ik ontdekte dat ik zwanger was, heb ik een dagboek bijgehouden. Iedere keer als ik iets bijzonders meemaak of ergens over nadenk, schrijf ik het op. Deze week: jij mag het weten! En jij mag het weten! En jij mag het weten! 

Lief Erwtje,

We hebben het bekend gemaakt, hoor! De hele wereld (zo gaat dat nou eenmaal met social media. Dat leg ik je later nog wel eens uit) weet inmiddels van je komst en we hebben superveel lieve reacties gehad. Er zaten opvallend veel ‘hèhè, eindelijk'-jes en ‘we zaten er al op te wachten'-tjes tussen. Op zich best gek, aangezien je voor ons een complete verrassing was! Maar kennelijk zag ik er toch uit alsof ik helemaal ready was om te gaan baren.

Nou is dat niet helemaal waar, Erwt. Natuurlijk ben je ook nog lang niet groot genoeg, maar ik ben er psychisch ook nog niet helemaal klaar voor. Volgens mijn appje heb je straks het formaat van een meloen. Ik wil niet beweren dat ik wekelijks met een spiegel tussen mijn benen zit, maar ik ben er vrij zeker van dat dáár geen meloen doorheen past. Natuurlijk, Moeder Natuur zus, heel veel vrouwen in Afrika bevallen onder een boom en schoffelen daarna weer vrolijk verder zo, maar toch. Ik kijk er niet echt naar uit.

Gelukkig duurt het, als alles goed gaat, nog minimaal een week of 21 voordat jij ter wereld komt. Dan heb ik in ieder geval nog tijd genoeg om te beslissen of ik voor een totale narcose ga of toch voor een ruggenprik. Die vrouwen in Afrika die bevallen onder een boom en daarna weer vrolijk verder schoffelen kunnen mijn rug op.