Gabriella van Rosmalen

Tijdens mijn zwangerschap heb ik iedere week een dagboek bijgehouden. Inmiddels is de kleine Mae geboren en heb ik besloten om maandelijks een verslag te schrijven. Hoe doet ze het, groeit ze hard en hoe ervaren manlief en ik het ouderschap? Deze maand: de eerste keer schoen zetten, pakjesavond en zitten. 

Lief Erwtje,

Nou ja, eigenlijk moet ik Erwt zeggen. Je groeit namelijk de pan uit. Toen ik je op de weegschaal van het consultatiebureau legde, passeerde je zomaar de 7 kilo. Zonder te waarschuwen! Maat 56 heb je al een tijd achter je gelaten en nu begint bij sommige kledingstukken ook maat 62 krap te worden.

Heel even dachten je papa en ik dat dit een rustige maand zou worden qua ontwikkelingen, maar niets is minder waar. Het venijn zat hem duidelijk in de staart. Opeens zat je. Nog niet heel erg stabiel, dat moet ik er eerlijk bij zeggen. Maar voordat ik het wist, zat je als een kleine koningin met je blokken te spelen. Ook heb je voor het eerst een echte ‘kruipje' gemaakt. Al is je manier wel een tikje onorthodox. Je plopt namelijk je kont in de lucht, legt je voorhoofd op de grond en dan trek je je met je kleine knuistjes als een soort ploeg vooruit. Gelukkig doe je het niet al te vaak, anders zou ik me zorgen maken om die paar sprietjes haar die daar zitten.

Vorige week hebben we voor het eerst samen pakjesavond gevierd en je ging van enthousiasme helemaal uit je stekker. Het schoentje zetten vond je maar een raar gedoe, maar die cadeautjes! Man, je was zo blij dat je bijna uit je stoel stuiterde. Het spiegeltje was leuk, de boekjes waren tof, maar de pop deed het hem. Nu nog even leren hoe je hem vasthoudt, zodat mama hem niet 74821 keer per dag op hoeft te rapen.

Moppie, wat word je groot en wat ben ik gek op je. Ik weet wel dat ik niet geheel objectief ben, maar ik vind toch dat ik een verdomd leuk kind heb. Zullen we van maand 8 nog zo'n topper maken?