Gabriella van Rosmalen

Tijdens mijn zwangerschap heb ik iedere week een dagboek bijgehouden. Inmiddels is de kleine Mae geboren en heb ik besloten om maandelijks een verslag te schrijven. Hoe doet ze het, groeit ze hard en hoe ervaren manlief en ik het ouderschap? Deze maand: de wintersporter is geboren.

Lief Erwtje,

Oh, wat is jouw geduld op de proef gesteld de laatste weken. Door de lockdown moesten we met z'n allen een beetje improviseren en meer dan eens werd je gevraagd om even zelf te spelen. Als jij iets ontzettend stom vindt (nog stommer dan pompoen moeten eten), is het wel zelf spelen. Je roept regelmatig dat jij dat helemaal niet kan, en eerlijk? Mama geeft je daar geen ongelijk in. Je bent gewoon een enorm gezellig dier en speelt veel liever met anderen.

Niet alleen thuis, maar ook op het kinderdagverblijf of in de speeltuin. Je gaat gewoon net zo lang naast een ander kindje staan tot er met je gespeeld wordt. Tot nu toe wordt deze vrij intense aanpak best gewaardeerd (of getolereerd – daar ben ik nog niet uit).  

Waar mama wel uit is, is dat jij een echte wintersporter bent. Sinds de eerste sneeuwvlok is gevallen, ben je volledig in je element. De slee begint al slijtage plekken te vertonen en je vader heeft een heuse ijsbaan gebouwd in de tuin waar je vanaf kan roetsjen. Ook de kou zit je totaal niet in de weg, wat alleen maar bevestigt dat je deze liefde voor wintersport niet van je moeder hebt.

Afgelopen week ben je weer voor het eerst naar de kindjes geweest. Je voelde je iets meer op je gemak met je knuffel erbij, maar we merkten aan alles dat je weer ontzettend veel plezier hebt gehad. Lekker stoeien, rondrennen, nieuwe dingen leren. Mama is blij dat je weer je gang kunt gaan.

Ik ben trots op je, moppie!

Heel veel liefs,

Mama