Gabriella van Rosmalen

Drie dagen na de geboorte van Mae was het Moederdag. Je kan dus alles van die ukkepuk zeggen, maar haar gevoel voor timing is in ieder geval orde. Ik kreeg namelijk na mijn kleine wup nog 3 prachtige cadeaus in m'n schoot geworpen. 

Vandaag is het Vaderdag en dus is Wim aan de beurt. Toen hij 7 was, is zijn vader overleden. Het aantal Vaderdagen dat zij samen hebben gevierd, is spijtig genoeg op 2 handen te tellen. Dat maakt deze eerste Vaderdag met Mae zowel extra bijzonder als extra verdrietig.

Om deze dag voor Wim in ieder geval zo fijn mogelijk te maken, heb ik extra mijn best gedaan op de cadeaus. Die uiteraard namens Mae komen, maar ik vond het een beetje lullig om nu haar zakgeld al in te houden. De cadeaus zijn ‘nuttig', maar ook persoonlijk en lief. Jullie hoeven dus niet bang te zijn dat ik een nieuwe grasmaaier voor hem heb gekocht.

Papa worden is niet niks

Toen ik zwanger was, heb ik 9 maanden toe kunnen leven naar de bevalling. In die tijd heb ik een band op kunnen opbouwen met mijn kleine meisje en eenmaal op mijn buik, kenden wij elkaar al. De eerste keer dat Wim haar vast had, waren ze echter nog compleet vreemden voor elkaar. Toch had hij geen enkele moeite met zijn nieuwe rol als papa. Als een volleerde vader ging hij aan de slag met luiers, kleedde hij Mae in een record tempo om en wist hij haar moeiteloos te troosten.

In een split second werd hij de papa van een enorm knap meisje, maar geen enkel moment heb ik me afgevraagd of dat wel goed ging. Alhoewel papa worden niet niks is, is het bij Wim alsof hij nooit iets anders is geweest.

pleisterplakker, entertainer en knuffelbeer in één

Ik weet zeker dat Mae met Wim net zo'n geweldige vader treft als dat ik met de mijne heb gedaan. Want dan heeft ze naast een geweldige papa, ook een ongelooflijk lieve knuffelbeer, een handige pleisterplakker, een grappige entertainer met onvoorwaardelijk veel liefde en het grootste hart ooit.