De ene nacht is het 5 uur, de nacht erop misschien 3. Heel soms wil ik de 6 uur nog weleens halen, maar meer dan dat zit er niet in. Ik heb het over slaap, of eigenlijk het gebrek eraan. Sinds een week of 2 doe ik amper een oog meer dicht.
Mij leek het juist wel handig om nu nog wat extra uurtjes te pakken. Straks lukt het immers niet meer, omdat er dan een klein Erwtje is die de hele buurt wakker huilt. Dan heb ik toch al die gebroken nachten, dus waarom wordt me nu niet een beetje extra slaap gegund?
Een soort preppen, maar dan anders
Mijn klinisch verloskundige gaf het verlossende (you see what I did there?!) antwoord. Het schijnt dat je slecht slaapt, zodat je lichaam zich alvast voor kan bereiden op de gebroken nachten. Dit is ook de reden waarom kersverse papa's veel meer last hebben van slaapgebrek de eerste paar weken dan nieuwbakken mama's.
Ik heb nog voorgesteld aan Wim om hem dan ‘s nachts ook wakker te maken. Dan lig ik niet alleen naar het plafond te staren en zo kan hij zich meteen voorbereiden, maar meneer vond het een slecht plan. Dat wordt die laatste paar weekjes nog even doorzetten en extra hard zuchten als ik me omdraai.
Herken jij de slaapproblemen? En wat deed je ertegen?
Geef een reactie