Gabriella van Rosmalen

Een tijdje geleden werd mijn pretletter van haar tweede serie vaccinaties voorzien. De eerste keer kwam ze er vrij zonnig doorheen, dus ik voorzag ook nu weinig problemen. Maar daar dacht Mae anders over. ‘s Avonds heeft ze een uur lang gehuild. Nee, gebruld. Haar hele lijfje spande aan, haar vuistjes waren gebald en ze kon op geen enkele manier getroost worden. Toen ze na een flesje wat kalmeerde en uiteindelijk uitgeput in slaap viel, bleef ik nog even bij haar zitten. En dacht ik aan later. 

Lieve Mae,

Terwijl jij knorrend je dromen tegemoet gaat, kijk ik naar je. Ik bewonder je kleine lijfje, je lieve neusje en je mooie, lange wimpers. Ik vraag me af hoe lang jij nog zo klein blijft en ook hoe je later wordt.

Je bent nu behoorlijk temperamentvol. Zou dat over een paar jaar nog steeds zo zijn? Lig je dan gillend in het gangpand bij de snoepjes, terwijl ik je aan je voet de Appie uit sleep? Ik kan je nu alvast vertellen dat dit maar een keer gebeurt, en daarna nooit meer (en dat dit een van de eerste dingen is die je gaat lezen, zodra je dat kan). Ga je de passie die je in dat kleine lijfje hebt, inzetten voor iets creatiefs? Word je net zoals je papa en kan je heel mooi tekenen? Of ga je mijn kant uit, en besluit je al je gevoelens op papier te zetten?

Als jij lacht, dan lach je met alles wat je in je hebt. En als je huilt, doe je dat vol overgave. Mijn oma zei het al bij je geboorte: daar zit een kop op. En dat is een ding wat zeker is. Je bent een echt stiertje. En volgens mijn stierenvriendinnetje mag ik mijn borst nog nat gaan maken voor je. Saai zal het in ieder geval niet zijn als je wat groter bent.

Je ligt zo klein en onschuldig in je bedje en diep van binnen hoop ik dat je altijd zo blijft. Mijn gompie, die tegen me aan kruipt als je moe wordt. Die zo enthousiast naar me lacht zodra je mijn hoofd boven je bedje ziet verschijnen.

Als je later groot bent… hoop ik dat je een jongedame bent vol zelfvertrouwen. Een vrouw die in de spiegel kijkt en trots is op wat ze ziet. Ik hoop dat je je passie inzet om van je dromen je doelen te maken en dat je op die manier alles uit het leven haalt. Ik zal er altijd voor je zijn, wat je ook doet. Ik ga tegen je zeggen dat je dingen anders moet doen, omdat ik zielsveel van je hou en je wil beschermen, maar ik hoop dat jij besluit je eigen weg te gaan, als je daar 100% achterstaat.

Voorlopig hoef je echter nog helemaal niets, behalve knuffelen met mama totdat we allebei zo plat zijn als een dubbeltje.

Mijn lieve, kleine Erwtje.

Heel veel liefs.