10 dingen waar je pas achterkomt als je eenmaal zwanger bent

Vroeger, heel lang geleden toen ik nog niet zwanger was, had ik een bepaald beeld over het krijgen van een kind. Op tv zag het er allemaal super easy uit en ook mijn schoonzussen poepten baby's uit alsof het niets was. Hoe lastig kon het dan zijn?

Nou, heel lastig. En daar kom je pas achter als er eenmaal zelf leven in je groeit. Of als je deze blog gelezen hebt. Stel dat je nog niet aan de eerste optie toe bent, dan heb je nu nog kans om voor de tweede keuze te gaan. Je bent in ieder geval vanaf nu voor altijd voorbereid op de volgende 10 dingen.

Het is enorm lastig om het geheim te houden. Aan je (schoon)paps en mams vertel je het misschien vrij snel, maar er zijn ook heel veel mensen met wie je het nieuws nog niet wilt delen. Voor jouw gevoel zien zij echter aan alles dat je zo zwanger bent als wat. Je schudt, bevend van de stress, de ene na de andere smoes over je plotselinge afkeer tegen alcohol en toastjes met gerookte zalm uit je mouw, maar je hebt het idee dat niemand je gelooft.
Je hebt kans op aambeien. Bij mij zitten ze niet en hopelijk komen ze ook never niet nooit noppes nada, maar er is dus een kans dat je ze, als zwangere vrouw, wel krijgt. En wie zit er nou te wachten op aambeien? Brrr.. het woord alleen al. Nooit geweten en stiekem had ik dat graag zo willen houden.
Je boobies groeien. Nu is dat misschien geen nieuws, maar ze groeien hard, bizar hard. Ze groeien zo hard dat de kans groot is dat jij met 11 weken de vrouw van de Prénatal smeekt om een zwangerschaps- of voedingsbh. In veel gevallen niet sexy, maar o zo comfortabel.
Diezelfde boobies doen pijn. Bizar veel pijn. Ik heb een tijd niet op mijn buik kunnen slapen. Niet omdat Erwtje in de weg zat, maar omdat mijn borsten zo intens veel zeer deden dat ernaar kijken al voelde alsof ik op Lego steentjes liep. Gelukkig zakte het na een tijdje weg, want met twee handen je bos hout voor de deur vasthouden als je de trap afloopt, staat echt heel gek.
Het voelt soms alsof je in je broek plast. Maar dat is niet zo, dat is namelijk afscheiding. En niet zo'n klein beetje ook. Waarom Moeder Natuur dit grapje heeft ingebouwd weet ik niet, maar sommige vrouwen checken meerdere keren per dag of ze echt niet per abuis een ongelukje hebben gehad.
Je mag vrij weinig meer. Vroeger werd er tegen je gezegd dat je niet mocht barbecuen, tegenwoordig eet je alleen nog droog brood en drink je gekookt water. Oké, zo tragisch is het misschien niet, maar er staan vandaag de dag heel wat ingrediënten op de eet-ze-toch-maar-liever-niet-tijdens-je-zwangerschapslijst.
Je krijgt te maken met een raar soort mannenhumor. Heel veel mannen (waaronder spijtig genoeg ook die van mij) hebben de neiging om hun dagelijkse rondje poepen te vergelijken met een bevalling. “Pfoe, nee, vanochtend nog. Ik zag zo het kerstdiner voorbij drijven in de pot. Man, het was al snel een tienponder, hoor. Aan alle kanten uitgescheurd en een uurtje later moest ik nog een keer voor de moederkoek. Nee, ik weet precies hoe het er aan toe gaat bij jullie.” Dus…
Mensen geven te pas en te onpas hun mening over je buik en niets houdt ze tegen. Ik hoor regelmatig dat ik nog geen buik heb en toch al wel 20 weken zwanger ben. Ja, ik weet het. Nee, ik zie hem zelf ook niet. En nog een keer nee, ik vind het niet erg. Ik ben vrij gelukkig met het feit dat ik nog in mijn oude kleding pas, mijn eigen veters nog kan strikken en dat ik goede hoop mag houden op een strakke buik nadat Erwtje er weer uit is.
Dat je echt enorm, maar dan ook enorm veel spullen moet kopen. Oké, ik geef toe dat de losse producten an sich niet zo heel duur zijn. Echter, 1000 dingen van een euro tikken ook best lekker aan. Ik wist vroeger echt niet wat een hydrofiele luier was en dat ik er daar een stuk of miljoen van nodig zou hebben.
Je hoort als je zwanger bent opeens bij een bepaald soort volk, namelijk het zwangere-vrouwenvolk. Deze vrouwen zijn zwanger of zwanger geweest en delen met veel liefde al hun ervaringen met je. Over hun tepelkloven, hun tragische bevallingen, over hoe hard hun kindje drie jaar lang heeft gehuild en soms zelfs over hoe moeilijk het zitten is als de dokter met een nietmachine net 17 hechtingen in je va-jay-jay heeft gejast. I kid you not. Het wordt met je gedeeld, of je er nou of zit te wachten of niet.