Dit varkentje zou ik wel eens even wassen. Dat was wat ik dacht nadat ik bevallen was. 2 dagen nadat Mae ter wereld kwam, stond ik al op de weegschaal. In een week viel ik 10 kg af en wist ik zeker dat ik binnen een maand of 2 wel weer in mijn oude kleding zou passen. Spijtig genoeg is niets minder waar. Oh, klagen over hoe ik er nu uitzie, mag ik absoluut niet. Maar matcht mijn lichaam met hoe ik het zou willen? Nope. Ik heb ontdekt dat er flink wat valkuilen zijn die je ervan weerhouden back in shape te komen. Dit zijn ze en zo kan je ze vermijden.
Valkuil 1. Blijven hangen in je oude eetpatroon
Ik heb nog nooit zoveel honger gehad als tijdens mijn zwangerschap. Er waren dagen bij dat ik omviel als ik me niet te buiten ging aan brood en eierkoeken. Regelmatig kwamen daar ook flink wat snoepjes bij kijken en manlief profiteerde flink van de situatie door op zwakke momenten wat lekkers aan te bieden. Na de bevalling bleef ik best wel hangen in dit patroon. Een week is mijn eetlust weggeweest en daarna ging ik er weer volle bak tegenaan. Ik heb echt een knop om moeten zetten en mezelf verplicht heel bewust met mijn eten bezig te zijn. Heel eerlijk? Dit lukt me pas sinds een week of twee, en dat nadat mijn trainer me een flinke spiegel voorhield.
Valkuil 2. Te weinig eten zodat je snel resultaat krijgt
1, 2, hup!
Te weinig eten is altijd een slecht idee, of je nu wel of niet af wilt vallen. Het is overigens ook onzin dat je als vrouw 2000 kcal binnen moet krijgen. Mijn lichaam verbrandt in rust bijvoorbeeld maar 1500 kcal. Als ik stelselmatig 500 kcal extra zou eten, kom ik per week minimaal een half kg aan.
Je zou denken dat je met te weinig eten juist wel snel afvalt, maar ook dat werkt bij lang niet iedereen. Ik zat bijvoorbeeld een tijdlang op 1200/1300 kcal en er gebeurde geen ruk. Inmiddels eet ik 1665 kcal per dag (dit houd ik bij via een app en ik moet je eerlijk zeggen: ik ben best stipt!) en gaat het een stuk beter.
Valkuil 3. Jezelf onmogelijke doelen stellen
Man, wat was ik teleurgesteld zeg. Tijdens het shoppen stond geen enkele jurk me leuk en ik voelde me een mega oempa loempa. Dit had ik gek genoeg zelf veroorzaakt, omdat ik maar vast bleef houden aan dat strakke model in maatje 38. Mijn buik is echter nog helemaal niet strak en ik pas zeker nog niet in maatje 38.
Alhoewel ik zelf geen emotie-eter ben, snap ik heel goed dat je na zo'n rotte ervaring naar eten grijpt. ‘Ik ben toch al dik, dus dan kan ik best langs de McDonalds'. Stel jezelf dus geen onmogelijk doel, maar zet babysteps. Het is veel leuker om je doel te behalen, dan om steeds weer het gevoel te hebben dat je faalt.
Valkuil 4. Genoegen nemen met je lichaam ‘omdat je moeder bent'
Ik ben helemaal pro ‘je eigen lichaam omarmen' en al dat soort positieve gebrabbel, maar als je niet blij bent met jezelf, dan moet je er wat aan doen. Zelfs (of misschien juist daarom wel) als je moeder bent. Een baby in huis betekent namelijk niet dat je een vrijbrief hebt om de boel de boel maar te laten. Misschien vind je het een fijn excuus en het is zeker een valkuil waar heel veel mensen intrappen, maar het is een onnodige. Ook als mama kan, mag en moet je goed voor jezelf zorgen. Een gezond (ik zeg bewust geen slank – een gezond) lichaam is zoveel fijner!
In welke valkuil ben jij getrapt?
Geef een reactie