Gabriella van Rosmalen

Ik dacht dat ik geen emotie eter was, totdat Mae ziek werd en ik tijdens haar hazenslaapjes van pure ellende 2 rijstwafels met melkchocolade vlokken naar binnen propte. Shit, ik hoorde dus ook bij de emotie-eter-club. Wat is dat toch, dat snaaien en graaien als je niet lekker in je vel zit? En bovenal: hoe voorkom je het? Nou, zo dus! 

Wist je dat emotie eten een van de grootste dikmakers is? Wanneer je naar een zak chips (of een pak met vlokken) grijpt als je je niet goed voelt, eet je niet omdat je honger hebt, maar omdat eten je troost biedt. Dat vervelende stemmetje in je hoofd moet het zwijgen worden opgelegd, en dat gaat kennelijk verdomd goed wanneer je er een bak calorieën tegenaan gooit.

Zo herken je emotie eten

Stel, het zit flink tegen op je werk. Je baas is boos, je collega doet gemeen, verzin maar een mogelijke situatie. Zodra je in de auto stapt, heb je trek. Trek in iets specifieks, zoals Doritos, een Kinder Bueno of pizza. Je weet zeker dat als je dat eet, je je een stuk beter zal voelen. Het gevoel dat je moet eten, kan je niet meer wegstoppen. Het is alsof je wordt gedwongen.

Eenmaal aan het snaaien, merk je dat je niet meer kunt (of misschien wel wilt) stoppen. Leeg moet die zak en op moet die pizza. Zelfs als je echt vol zit, prop je dat laatst stukje er nog bij. Morgen ga je wel weer gezond eten. Maar ja, dan is alles op en voel jij je behoorlijk naar de tandjes. Waarom heb je nou zoveel gegeten!?

Herken jij bovenstaand scenario? Dan ben jij een flinke emotie eter! Ik zet de signalen nog even kort voor je op een rij:

• Je hebt trek in iets specifieks
• Je hebt het gevoel dat je MOET eten
• Soms eet je onbewust. Dan zit de helft van de pizza er al in, zonder dat je het door hebt. Onopgemerkt naar binnen gepropt terwijl je aan het piekeren was.
• Je blijft eten, ook al zit je vol
• Na afloop baal je enorm van je gedrag

En zo voorkom je emotie eten!

Her- en erkennen dat je een emotie eter bent, is al een  hele grote stap. Dat betekent dat je je probleem kunt aanpakken (en dat geldt dus ook voor jou, Gab). Omdat ik zo van rijtjes hou, som ik de vuistregels om emotie eten te voorkomen, ook gewoon lekker voor je op:

• Benoem de reden waarom je wilt eten. Is het verveling of heb je ergens last van? Waar heb je dan precies last van en waar ben je emotioneel over? Wat zit je dwars?
• Noteer voor jezelf wat jouw emotie lekkernij is. Ben je een chocoholic en krijg je daar trek in? Vraag jezelf dan af of je niet op het puntje staat om te gaan emotie eten.
• Zit je niet lekker in je vel en ligt emotie eten op de loer? Let dan sowieso goed op je eetpatroon en eet regelmatig. Wanneer je besluit je lunch te skippen, is de kans groter dat je gaat emotie eten, aangezien je dan echt honger hebt.
• Kijk of je het probleem direct kan oplossen. Heb je ruzie? Zit de rommel in je huis je dwars? Wanneer je daadkrachtig te werk gaat, geef je emotie eten geen kans.

Ik heb de chocolade vlokken mijn huis weer uit geschopt en ben me een stuk bewuster waarom ik bepaald soort voedsel eet als ik emotioneel ben. Jij ook?