Gabriella van Rosmalen

Op maandag 28 september start mijn mega-vega-experiment! Ik eet dan 5 dagen lang vegetarisch. Geen zelfgemaakte kipsalade, geen wrappizza’s met coburgerham en chilli con niets, want gehakt zit er niet meer in. Afzien wordt het!

Heb ik het licht gezien?

Vanochtend vroeg ik me af waar ik me op dag 2 zo druk om maakte. Toen ik het er met vriendlief over had, kwamen we tot de conclusie dat vlees en vis gewoon in ons systeem zit. Ik vond dat een probleem. Hij had er overduidelijk minder moeite mee.

Eigenlijk ben ik een ‘soort van' afhankelijk geworden van vlees. Als ik uiteten ga, kies ik altijd iets waar een diertje in is verwerkt. Het gebeurt soms wel eens dat ik de vega gerechten lekkerder vind, maar dat ik dan toch kies voor iets met vlees of vis. Best tragisch eigenlijk.

Het gaat goed!

Aan de hierboven beschreven gedachtegang kan je zien dat mijn experiment dus goed verloopt! Eigenlijk heb ik het vandaag helemaal niet gemist. Het hardlopen (weer 5,5 km op de teller!) ging hartstikke goed, mijn fruitshake als ontbijt smaakte als vanouds en mijn lunch schoof ik er met gemak in.

Vandaag bestond die uit rijstwafels, belegd met heel veel sla, komkommer, worteltjes en twee eieren. Het was eerder gewenning dan gemis dat ik me erover verbaasde dat er geen plakje kipfilet onder lag.

Balletje, balletje, balletje

Als avondeten zette ik tagliatelle met zelfgemaakte saus en vegetarische gehaktballen op tafel. Ik ben blij u mede te kunnen verdelen dat het weer erg appetijtelijk smaakte. Ik erger me alleen aan het feit dat die ballen dus gehaktballen heten. Het is helemaal geen gehakt! Kunnen we daar niet iets anders op verzinnen?

Conclusie dag 3

Het lek lijkt dus boven. Het gemis is voorbij, de vliegende koetjes zijn verdwenen en het knorrende vleesduiveltje in mij is het zwijgen opgelegd. Ik vind het zelfs leuk om (parttime) vegetariër te zijn!