Op maandag 28 september start mijn mega-vega-experiment! Ik eet dan 5 dagen lang vegetarisch. Geen zelfgemaakte kipsalade, geen wrappizza’s met coburgerham en chilli con niets, want gehakt zit er niet meer in. Afzien wordt het!
Ik val maar meteen met de deur in huis: ik mis mijn vlees. Ik heb net niet over voorbijvliegende biefstukjes gedroomd, maar het scheelt niet veel.
Tijdens het ontbijt viel nog het mee. Zoals gezegd eet ik ‘s ochtends altijd zoet en ik begon mijn dag dan ook met een lekkere mug muffin met notenpasta. Maar tijdens mijn lunch sloeg het grote ik-mag-geen-vlees-of-vis-monster toe.
Het middageten bestond vandaag uit een wrap, gevuld met paprika, tomaatjes (uit eigen tuin!), worteltjes, sla en geitenkaas. En man, wat had een plakje kipfilet of zalm daar lekker bij geweest! Niet dat hij nu niet smaakte, maar ik voelde me net een konijn. Ik was bijna naar de spiegel gerend om te kijken of mijn voortanden waren gegroeid.
Als diner aten we gevulde aubergine met geitenkaas. Nu vind ik dat sowieso al ondingen, want ik krijg ze op een of ander manier nooit superlekker. Hij smaakte wel, maar ze blijven bij mij altijd zo hard. Iemand daar nog een briljante tip voor?
Daarnaast moet ik ook eerlijk bekennen dat ik stiekem met een klein beetje pijn in mijn hart dacht aan hoe lekker gehakt erbij was geweest. Het gerecht voelde niet af.
Ik mis mijn vlees! Dat mag wel duidelijk zijn. Misschien was dit wel een dieptepuntje en gaat het hierna alleen maar beter. Hoop ik.
Morgen weten jullie (en ik ook) het.
Mijn 5 jaar geleden schreef ik een blog over reuma en veganistisch eten. Mijn huisarts…
We moesten even op haar wachten, maar op 10 december 2021 liet ze dan toch…
40 weken lang heb ik een dagboek bijgehouden over mijn zwangerschap. Koekje bleef de volle…
We moesten even op haar wachten, maar op 10 december 2021 liet ze dan toch…
Goulash uit de slowcooker is een van mijn meest favoriete recepten ooit. 's Ochtends gooi je…
40 weken lang heb ik een dagboek bijgehouden over mijn zwangerschap. Koekje bleef de volle…