Gabriella van Rosmalen

Laat ik maar direct bekennen: Mae heeft het stampvoeten uitgevonden als ze haar zin niet krijgt. En daarbij weet ze ook de volumeknop redelijk te vinden. Dat doet ze thuis, bij haar opa en oma of gewoon middenin de supermarkt. Mae kent geen schaamte als het antwoord op haar o zo belangrijke vraag nee is. Omstanders zien dan graag dat je flink van leer trekt tegen je kind, maar dat veroorzaakt alleen nog maar meer onrust bij mijn explosieve pepertje. Daarom besluit ik gewoon het commentaar van omstanders te negeren. En met deze 5 tips lukt dat jou ook.

Mae heeft een flink temperament. Echt eentje waar je u tegen zegt en die er regelmatig voor zorgt dat ze heel vrolijk of juist heel erg boos is. Vaak is het woord ‘nee' aanleiding voor een flinke uitbarsting, maar soms heeft ze echt niets nodig om zich als een kleine Kim Jong-un te gedragen.

Gapende en glurende mensen

Als Mae dit in het openbaar doet, heb ik regelmatig te maken met gapende en glurende mensen. In bijna alle gevallen schudden ze flink hun hoofd en werpen ze me een blik van: voed je kind gewoon eens op. Ik weet echter dat ik tijdens deze buien toch niet tot haar doordring en ik laat haar dus gewoon gaan. Ziet het eruit alsof ik niets doe? Inderdaad. Heeft het meer zin om boos te worden of tegen haar te schreeuwen? Zeer zeker niet.

5 tips om je van niemand iets aan te trekken

In het begin vond ik het verschrikkelijk, maar inmiddels heb ik van een vriendin geleerd hoe ik zero f*cks moet geven. En als ik het kan leren, dan kan jij het ook:

1. Bedenk dat 99% van de ouders dit een keer heeft meegemaakt.

Jouw kind is echt niet de eerste die alleen maar heel hard gillend afscheid kan nemen van haar boodschappenkarretje.

2. De beste stuurlui staan aan wal.

Het is makkelijk roepen wanneer jij niet in zo'n situatie zit. Al die bejaarden die zo afkeurend hun hoofd staan te schudden, hebben geen idee waar ze het over hebben.

3. Jij kent je kindje het best.

En ook al heb je op zo'n moment geen idee wat je moet doen, dan heb je er alsnog meer verstand van dan die passief-agressieve omstanders die roepen ‘dat ze lekker moet gaan staan' of ‘eens bij haar arm gepakt moet worden'.

4. Accepteer het.

Jij weet ook wel dat jouw kindje niet altijd zo is, dus accepteer het en bedenk bij jezelf dat het een momentopname is. Hierdoor kan je tijdens het woede-moment ook meer ‘ontspannen'. (Ik zet dit bewust tussen aanhalingstekens want er is niets ontspannends aan wanneer je kind op de grond meer herrie maakt dan een betonmolen, maar toch.)

Het maakt jou absoluut geen slechte moeder. Het enige type moeder dat je al bent op zo'n moment, is er 1 met een temperamentvol kind. Daar ben je dan weer niet alleen in, want die heb ik dus ook.

5. Doe alsof je alleen bent.

Dit heeft bij mij ook wat moeite gekost, maar tegenwoordig lukt het me steeds vaker. Als Mae in het openbaar uit d'r stekker gaat, doe ik net alsof ik alleen met haar ben. Ik laat haar haar gang gaan of leg haar uit waarom het antwoord nee is. Natuurlijk weet ik ook dat ik dan overkom als een softie, maar dat kan me echt helemaal niets schelen. Het is mijn kind, ik ken haar het beste en ik voed haar op zoals ik dat wil.

Begrijp me niet verkeerd: ik vind het ook driewerf k*t dat Mae zich soms zo gedraagt, maar het is nog erger als iemand daar een negatieve mening over heeft. Gelukkig weet ik nu hoe ik dat lekker naast me neer kan leggen. Heb jij ook zo'n pittige tante of kerel in huis?