Gabriella van Rosmalen

Ik had koud iedereen verteld dat ik zwanger was, toen de eerste horrorverhalen over het consultatiebureau opdoken. Je kon het beter het ‘consternatiebureau' noemen, want het ging altijd fout en de medewerkers waren altijd stom. Inmiddels is Mae bijna anderhalf, heb ik heel wat bezoekjes aan het consultatiebureau gebracht en kan ik maar 1 ding concluderen: man, wat ben ik blij dat ik het voorrecht heb er heen te mogen.

Een steeds meer afvallend ieniemienie mensje

Mijn kleine wup woog nog geen 3 kilo toen ze geboren werd en dat gewicht nam in rap tempo af. Borstvoeding bleek niet onze cup of tea en door een niet al te adequate kraamverzorgster, die gewoon de benen nam terwijl Mae nog niet eens op d'r geboortegewicht zat, hebben wij veel spanning gehad of onze prinses wel genoeg at. 

En toen was daar het consultatiebureau

Gelukkig hadden wij wel een waanzinnig goede verloskundige die ons enorm fijn hielp bij het aanpassen van Mae d'r voedingsschema. Daarnaast stuurde zij ons naar het consultatiebureau. Door alle verhalen was ik daar enorm sceptisch over. Het consternatiebureau, wat kunnen zij nou voor ons doen!? Maar ik ben achteraf zo blij dat we gegaan zijn. 

We mochten iedere dag komen wegen en kregen enorm veel tips hoe we het beste om konden gaan met de borst- en flesvoeding. Bij elke gram die Mae aankwam, stonden zij net zo hard te juichen als wij en ze waren net zo opgelucht toen we onze frequente bezoekjes konden afschalen. 

Een zegen

Misschien boffen wij gewoon enorm met ons consultatiebureau en is het op andere plekken wel minder, maar ik ga er nog steeds iedere keer met veel plezier naartoe. Niet iedere tip is er 1 waarmee ik echt wat kan (of wil), maar ze hebben ons super goed geholpen met de slechte nachten, ik krijg veel advies over mijn (semi) suikervrije opvoeding en al mijn onzekere vragen worden beantwoord.

Misschien zijn papa en mama te eigenwijs?

Vooral op mamafora lees je veel negatieve verhalen over het consultatiebureau. Ze zijn het niet eens met adviezen, kunnen zich niet vinden in de uitslagen van onderzoeken of vinden dat de arts onzin lult. Zeg het me gerust als ik ernaast zit, maar lig dat niet aan het eigenwijze gedrag van papa en mama? Of aan het feit dat het advies van de arts niet helemaal overeenkomt met hoe de ouders het voor zich zien?

Natuurlijk weet iedereen dat een glas water beter is dan een glas Fristi, maar als een verpeegkundigde dat tegen je zegt, voelt het toch alsof je een standje krijgt. En logisch dat het verstandiger is om een kind niet met de tv aan in slaap te laten vallen, maar hij wordt echt heel boos als je hem voortijdig uitzet. Gaat de arts dat dan oplossen? Wat een slechte adviezen geven ze toch op zo'n consternatiebureau! 

Ouders die het consultatiebureau niets vinden, kan ik waarschijnlijk niet van gedachten doen veranderen, maar voor alle kersverse papa's en mama's: ga er met een open blik naartoe en leer van deze kundige mensen!