Tijdens mijn zwangerschap heb ik iedere week een dagboek bijgehouden. Inmiddels is de kleine Mae geboren en heb ik besloten om maandelijks een verslag te schrijven. Hoe doet ze het, groeit ze hard en hoe ervaren manlief en ik het ouderschap? Deze maand: auto, appel en opa.
Lief Erwtje,
Jouw lievelingswoord is papa. Als hij er is, vind je het allemaal wel best. Maar zodra hij uit je beeld verdwijnt, is het papa voor en papa na. De hele dag vraag je waar hij is en als hij thuiskomt, gaan je kleine armpjes de lucht in. Bij binnenkomst moet je dan wel weer even wennen, maar uiteindelijk kan er maar 1 zo goed een vliegtuigje nadoen als papa en dan is hij weer je grote vriend.
Mama zeg je ook weleens, maar vooral als je boos bent of uit bed gehaald wil worden. Mijn ‘naam' komt nog niet echt bij je naar boven als je wil vertellen hoe lief ik ben of zo, maar ik ga er vanuit dat dit spoedig volgt.
Naast papa en mama zeg je nu ook opeens auto, appel en opa. Kennelijk doen de A's en P's het goed bij je, want je schudt dergelijke exemplaren zo uit je mouw. Op een zondagmiddag liet je ons trouwens goed schrikken, want toen zei je opeens ‘zelluf'. Heel veel waren we bang dat het grote zelf doen begonnen was, maar daarna hebben we het niet meer gehoord.
Inmiddels groeit je woordenschat waar we bij staan. Iedere dag hoor ik wel iets voorbij komen dat je nog nooit eerder hebt gezegd. Wanneer je begint te babbelen is het nog redelijk onverstaanbaar, maar je gaat zo snel dat dit vast niet lang meer duurt.
Je wordt echt heel groot, kleine wup. Je weet ondertussen ook al goed dat er kindjes zijn die kleiner zijn dan jij. Dolenthousiast word je van baby's. Zodra je er 1 ziet, begin je hem of haar te aaien. Je doet dit zo lief dat het erop lijkt dat je papa en mama iets wijs wil maken. Ga er echter maar vanuit dat je nog wel even op je broertje of zusje moet wachten, hoor!
Mama is onwijs trots op je, lieve Erwt. Volgende maand beleven we ongetwijfeld weer heel veel mooie avonturen!
Geef een reactie